‘Spammen’ doen ze bij de Postcodeloterij

TeunColumns & verhalen

Ik houd niet van reclame. Niet op televisie en ook niet op papier. Daarom heb ik een NEE/NEE-sticker boven mijn brievenbus. Toch liggen er regelmatig flutfoldertjes op de mat. In een envelop die geadresseerd is ‘Aan de bewoners van dit adres’. Het is misschien aan de rand van het holle-frase-spectrum, maar wel iets wat ik mij al tijden afvraag: waarom krijg ik reclame als ik duidelijk heb aangegeven dat ik die niet wil.

Ik bel met de Postcodeloterij, veelverstuurder van ongewenste post. De pr-mevrouw ‘Ik ben Justine’ die ook de woordvoering voor andere loterijen verzorgt, raadt mij een ander nummer aan.

‘Postcodeloterij, met Caroline.’

Waarom stuurt u regelmatig reclame naar ‘de bewoner van dit adres’?
‘Omdat wij deelnemers en niet- deelnemers op de hoogte willen stellen van onze acties.’

Deelnemers én niet-deelnemers?
Ja.’

Als u alleen deelnemers op de hoogte zou willen stellen, dan kon u gewoon post sturen naar mensen uit uw adressenbestand.
‘Ja, zeker ja.’

Dus de truc is dat u zo ook mensen kunt bereiken die het misschien niet willen?
‘Ja.’

Reclame.
‘Ja.’

Ik krijg jullie reclame terwijl ik een Nee/Nee-sticker heb. Kun je die sticker met zo’n ‘Aan de bewoners van dit adres’- brief omzeilen?
‘Dat denk ik niet. Maar dat vraag ik even na… ogenblikje (…) Nou, als u zo’n sticker heeft, dan hoort u deze post niet te ontvangen, omdat u aangeeft geen reclame te willen. Dat doet die postbode dus. Ik zou u aanraden een melding te maken bij het postbedrijf .’

Ik bel Sandd, het postbedrijf van de Postcodeloterij. De medewerker reageert verbaasd op dit verhaal: ‘Méént u niet… pffff… Ik zou zeggen: zoek een foto van de Nee/Nee- sticker op het internet en u ziet meteen het antwoord op uw vraag.’

Wat stom! Het staat gewoon op de sticker zelf!: ‘Geen ongeadresseerd reclamedrukwerk’!

Dus geadresseerd reclamedrukwerk mag wel?
‘Ja.’

De aanhef ‘Aan de bewoners van dit adres’ is dus een manier om die stickers te omzeilen?
‘…Dat laat de sticker toe omdat er een adres op staat.’

Ik bel de Postcodeloterij terug en vraag met klem om iemand met verstand van zaken.

Ilse Eggenkamp van communicatie: ‘Die stickers zijn voor huis-aan-huisbladen en folders. Wij sturen gerichte aanbiedingen…’

Gerichte aanbiedingen aan klanten en niet-klanten?
‘Precies. Wij willen loten verkopen.’

U wilt loten verkopen.
‘Dat is ons product…’

Het is een manier om mensen te bereiken die niet uw klant zijn en die u niet bij naam kent?
‘Wij proberen inderdaad gerichte aanbiedingen te doen.’

Zo’n sticker geeft aan dat mensen niet gediend zijn van reclame.
‘Wij benaderen het anders. Het is gerichte post.’

Dat is toch niet gericht? U wilt mensen bereiken die u niet kent…
‘Maar wij kunnen bijvoorbeeld wel gericht een bepaalde wijk bereiken…’

Dat kan met folders ook. Alleen kun je die niet door de bus doen bij huizen met stickers.
‘Ik heb u helemaal uitgelegd hoe wij het zien. En we zijn er natuurlijk alleen maar op uit om de wereld mooier te maken en loten te verkopen, net zoals andere mensen dingen willen verkopen. Wij houden ons prima aan de wet.’

Wat adviseert u mensen die zulke reclame niet meer willen ontvangen?
‘Wie niets meer wilt ontvangen, kan zich inschrijven bij postfilter. Zal ik uw adres vast noteren?’

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant.

Deel dit verhaal