Wouter Bos op de kast

TeunColumns & verhalen

‘Wouter Bos heeft al 5 X dezelfde column geschreven. Hij moet wat meer variëren in zijn onderwerpen. #columnles1.’

U weet het misschien niet, maar er woedt op dit moment een klein columnistenoorlogje in ons land. Aanvankelijk tussen een columnist van NRC Handelsblad, Bas Heijne en eentje van de Volkskrant, Wouter Bos, maar inmiddels ook tussen cursiefjesschrijvers van de Volkskrant onderling.

Beste columnist van Nederland
Bos was beledigd door een stukje van Heijne over de Nederlandse politiek en schreef een stukje tegen de NRC-columnist. Dat stukje van Bos werd op Twitter genadeloos afgeserveerd door Sheila Sitalsing, officieel de beste columnist van Nederland en (hoe pikant) collega van Bos bij de Volkskrant. Dat deed ze door hem bovengenoemde columnles te geven.

Als ik Bos was zou ik niet meer over straat durven. Maar ik ben Wouter Bos niet (hoewel ik wel meteen bezorgd ging tellen hoe vaak ik al hetzelfde stukje heb geschreven). Mannen als Bos durven ondanks alles altijd over straat. Als het moet zelfs met een lege kinderwagen. Dat is ook een kwaliteit.

Heijne had, naar aanleiding van het Plasterkdebat, zijn zorgen geuit over de stand van de politiek in ons land, waar meer over incidenten en ‘wie wist en zei wat wanneer’ wordt gediscussieerd, dan over écht belangrijke thema’s, zoals hoe de staat met onze privacy omgaat. ‘Het is, denk ik, de bron van veel antipolitiek sentiment, (…) het Haagse onvermogen om grote maatschappelijke kwesties een brede politieke bedding te geven. (…) Het gaat niet om een democratisch tekort. Het gaat om een intellectueel tekort.’

Gepikte kuif
Pats! Daar had NRC-Bas Volkskrant-Wouter op de kast. De oud-politicus deed in zijn reactie­column geen enkele moeite om zijn gepikte kuif te verbergen: ‘Hè hè, het hoge woord is eruit, (…), politici zijn gewoon dom!’ Volgens Bos de grootste flauwekul. Snapt Heijne dan niet dat we in een mediacratie leven?! (Dit lijkt mij het al vier keer eerder bereden stokpaardje waar Sitalsing op doelde). Dan red je het niet met vlammende intellectuele betogen: ‘Ik herinner me hoe ik in mijn tijd als fractievoorzitter bij de Algemene Politieke Beschouwingen wel eens een verhaal hield dat misschien zelfs wat Bas Heijne betreft enig niveau had.’ (Dat kon hij heus wel!!) ‘Als je vervolgens merkt dat van zo’n verhaal niets in de pers terugkomt maar van de eerste de beste rellerige interruptie wel, ga je daar als vanzelf rekening mee houden.’

Een puike weergave van de situatie. Maar ziet Bos niet hoe zorgwekkend het beeld is dat hij schetst? De politicus is kennelijk niet dom, maar in de jacht om de krantenkoppen, de Zapservice en dus uiteindelijk de kiezer, moet hij wel doen alsof. Als het dan geen intellectueel tekort is, dan toch een democratisch tekort. Ik weet niet wat erger is.

Deel dit verhaal