Beste Erik Ziengs,

Natuurlijk is het vervelend als het hele land je uitlacht en duizenden mensen een speciale hashtag (#schnitzelgate) gebruiken om de draak met je te steken. Probeer het toch positief te bekijken.

Had iemand in Nederland ooit van je gehoord? Nee, niemand. Goed, je speelde als jochie een rolletje in de televisieserie Bartje, maar daar kun je geen halve eeuw op teren, en zes jaar geleden kwam je in het nieuws toen je een buurman van zijn motor had getrokken omdat hij over je land zou hebben gereden. Dat trok wel wat aandacht, maar niet de aandacht die je als ambitieus politicus wil. Want geef toe Erik, jij bent geen man voor de achterste bankjes, jij bent een leider. Je was niet voor niks voorzitter van de VVD-afdeling Assen! Jammer dat jouw kwaliteiten er in al die jaren niet helemaal uit zijn gekomen.

Tot de vegetarische worst voorbijkwam. De Duitse minister van Landbouw kondigde onlangs aan dat hij namen als ‘vegetarische schnitzel’ en ‘vegetarische curryworst’ wil verbieden omdat schnitzels en worsten per definitie vleesproducten zijn. Je zag je kans schoon. Samen met Helma Lodders – waarom moest zij ook een deel van de spotlights opeisen?! – stelde je vragen aan de minister: ‘Bent u bereid om in navolging van uw Duitse collega een verbod in te voeren voor ‘vleesnamen’ voor producten waar helemaal geen vlees inzit?’ Klasse.

Voortaan wel graag voet bij stuk houden als er een beetje tegenwind ontstaat. Denk aan de tegelwijsheid die zowel door Sylvana Simons als Marianne Thieme graag wordt aangehaald: ‘Eerst negeren ze je. Dan lachen ze je uit. Dan vechten ze met je. En dan win je.’ Jou hebben ze jarenlang genegeerd, en nu lachen ze je ook nog eens uit. Dat doet pijn. Ga dan verdomme eens vechten en winnen, Erik! Niet na al dat schnitzelgategegniffel tegen een journalist zeggen dat je deze vragen niet gesteld zou hebben, als je wist wat het teweeg zou brengen! Als je een gevoelige snaar raakt, dan weet je dat je goed zit. Put uit je nare ervaring in het Kamerrestaurant toen je zonder het te weten een vegetarisch worstje had gekocht. Je verwoordde het zelf heel mooi: ‘Wat is dít voor rare worst? Bleek die vegetárisch. Helemaal niet lekker.’ Dát gevoel.

Ik begrijp jou. Je vindt ‘vegetarische worst’ verwarrend en je vindt dat verpakkingen niet verwarrend moeten zijn. Helemaal mee eens. Mag ik je vragen dan ook eens naar de ‘diervriendelijke slager’ te kijken? Je zou heel goed kunnen denken dat ze daar nu juist schnitzels en gehaktballen zonder vlees leveren. En hoe ambachtelijk is de ambachtelijke slager? Wat is dat überhaupt, ambachtelijk? Ook zou ik ‘meesterslager’ Jos van Albert Heijn eens stevig aan de tand voelen. Die man is één brok verwarring. Maar houd het niet bij slagers. Vraag de minister om fabrikanten klare wijn te laten schenken over begrippen als ‘puur’, ‘eerlijk’, ‘authentiek’, ‘gezond’, ‘culinair’, ‘natuurlijk’, ‘écht’, ‘voor mannen’, ‘voor vrouwen’, ‘vers ingevroren’, ‘extra vers’ en ‘volgens grootmoeders recept’. We willen dat recept van oma zien, Erik! Als dat niet getoond kan worden, moet het van de verpakking af. Succes met de strijd. Laat ze maar lachen.

Afbeelding: ErikaWittlieb via Pixabay

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant.