In het hele debat over de afschaffing van de dividendbelasting heb ik nog nergens gelezen dat het ons, behalve dat het een hoop geld gaat kosten, ook dikker en ongezonder zal maken. Daarom toch nog even over de memo’s. Vervelend, dat weet ik. Het woord ‘memo’ kunt u inmiddels niet meer kunt horen. Kritisch zijn is goed, maar als je daar iets langer mee doorgaat, wordt het zeuren.

Dat is trouwens precies waar Rutte en zijn paladijnen ons willen hebben: een vervelend debat, daarna incasseren dat er weer wat krassen op het vertrouwen zijn ontstaan, dan maar hopen op de volgende ophef elders – hoe die Ranomi Kromwidjojo tegen prinses Amalia sprak, dat kan toch niet?! – en over tot de orde van de dag. Wie dan nog over die dividendbelasting begint, is een zeikerd. Als ik dat moet zijn, dan moet dat maar. Ik heb vaker met dat bijltje gehakt.

De memo’s dus. We weten inmiddels dat de voormalig personeelsmanager bij Unilever (Mark Rutte) en de oud-energy engineer bij Shell (Eric Wiebes) Unilever en Shell heel graag voor Nederland wilden behouden. Als presentator van het televisieprogramma Keuringsdienst van Waarde ben ik blij dat Unilever inmiddels besloten heeft in Nederland te blijven. In dit programma zoeken wij de waarheid achter de marketing van voedingsbedrijven en Unilever produceert een hoop voedsel.

Achter dit voedsel zit – hoe zeg ik dat aardig? – ook een hele hoop waarheid die vaak net wat anders is dan je in eerste instantie zou denken. Het is duidelijk waar Rutte het van heeft. Om die waarheid te achterhalen moeten we vaak naar Unilever toe en dat gaat net wat makkelijker, sneller en goedkoper als het bedrijf in Rotterdam staat in plaats van in Groot-Brittannië. Maar dat is vooral eigenbelang.

Het algemeen belang van de afschaffing van de dividendbelasting is wat minder duidelijk. Uit die verdomde memo’s die Rutte, Wiebes, Pechtold, Buma en Segers vergeten waren, blijkt dat de ambtenaren van Financiën dat ook niet zagen. Zij concludeerden, zo stond onlangs uitgebreid te lezen in de Volkskrant, dat de maatregel niet essentieel is voor ons vestigingsklimaat en dat alleen buitenlandse overheden en aandeelhouders ervan profiteren. Het is misschien leuk voor Unilever en Shell, maar het kost ons een hoop geld en is daarmee ‘een grote generieke oplossing voor specifieke problemen’. En de banen? Het verhuizen van het hoofdkantoor van Unilever levert Nederland hoogstens enkele tientallen banen op.

Hoe ze dit allemaal willen betalen? Onder andere door de btw op groente en fruit te verhogen van 6 naar 9 procent. Terwijl overgewicht en diabetes de afgelopen jaren sterk zijn toegenomen en we gezonder zouden moeten eten, worden groente en fruit duurder. Als we mensen gezonder zouden willen laten eten, dan zou dit juist goedkoper moeten worden.

Laat de waanzin even op u inwerken: dit kabinet betaalt een fikse bonus aan een bedrijf dat rommelvoer als ijs, pakjes en zakjes vol suiker, zout, conserveringsmiddelen en loze vullers maakt, door groente en fruit duurder te maken. Het kabinet mest ons vet met voorbedachten rade. Dat is immoreel.

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant.