De afgelopen week kan publicitair gerust een christelijke week genoemd worden. Of je dat toeval moet noemen of voorzienigheid, hangt van je levensovertuiging af. Fraai was het in ieder geval niet wat  de confessionelen ons voorschotelden.

Antihomoverklaring

Zo hadden we de CU-minister van onderwijs Arie Slob, die vond dat scholen ouders best mochten vragen een verklaring te ondertekenen waarin ze homoseksualiteit afkeuren, áls ze maar wel voor een veilig klimaat op school zorgen. De Kamer pikte het niet en legde de minister uit dat die twee dingen niet samengaan. Een homoseksuele jongen of meisje zal zich op die school namelijk helemaal niet veilig voelen. En dankzij die door de ouders ondertekende antihomoverklaring thuis ook niet.

Uiteindelijk beloofde de minister nog eens kritisch naar de verklaringen te gaan kijken: ‘Ik ga heel sec kijken: wat staat daar nou precies in? En hoe verhoudt dat zich tot een veilige schoolomgeving. Als dat niet zo is, moet de tekst worden aangepast.’ Ik ben reuze benieuwd hoe je een antihomoverklaring zo kunt formuleren dat hij bij een veilige school past.

Fokpremie van de SGP

Ook deze week presenteerde de SGP zijn kandidatenlijst voor de komende verkiezingen. Hoewel de partij zelf zegt te hebben gestreefd naar ‘een goede verdeling van achtergronden’ ziet de lijst er precies zo uit als we van de partij gewend zijn: allemaal mannen, allemaal wit, vrijwel allemaal behoorlijk oud. In de top 5 – zoveel komen er niet eens in de kamer – zit niemand onder de veertig. Belangrijk voorstel van de partij is een fokpremie: geef iedereen die een vierde kind krijgt, een subsidie van duizend euro. Daarmee ‘kunnen ze bijvoorbeeld de aanschaf van een gezinsauto betalen’. Precies wat we nodig hebben in een overvolle opwarmende wereld: grote gezinnen en grote gezinsauto’s.

Sinterklaasjournaal

En dan was er op de valreep nog ophef over het Sinterklaasjournaal. Deze keer niet over de kleur van de Pieten, maar over een flauw grapje. Er was een item opgenomen in het (fictieve) plaatsje Kruisigem. In beeld zagen we een Christus aan het kruis. Gert-Jan Segers van de ChristenUnie werd er niet vrolijk van: ‘De @OmroepNTR zegt er speciaal voor iedereen te zijn, maar blijkbaar niet voor Christelijke gezinnen. Het mag. Maar respectvol is het niet.’ Dus de NTR moet in elk programma alle mensen ontzien, anders is de NTR niet de omroep van iedereen?  Trek in, die lange tenen, Gert-Jan.

Schoonheid

De kerken bleven tijdens deze hele coronacrisis open en zaten soms zelfs  stampvol. Gelovigen vinden hun geloofsbeleving uniek en wezenlijk. En dat is voor hen ook zo. Maar als atheïst kan ik ook religieuze ervaringen hebben die mijn ziel verrijken.

Wanneer ik de onmetelijkheid van de natuur ervaar, of schoonheid voel die mijn verstand niet kan bevatten, dan kan ik – zonder dat ik denk dat er ‘iets is’ net zo in vervoering raken als iemand die uit de maat zingt in een nieuwbouwkerk: de eerste zin van Der Mann ohne Eigenschaften, een briljante pass van Ziyech, de lange stilte in het Concertgebouw na de laatste noten van de Negende van Mahler, die aanhield totdat Haitink zijn baton met een klap op zijn lessenaar legde. Dat de mens tot zulke onbevattelijke schoonheid in staat is, ontroert diep. Spiritueel, religieus. Ik huil omdat ik zoveel moet missen.

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant.