Manager Mark past nu ruim tien jaar op de winkel. Toen hij aan zijn klus begon, had niemand gedacht dat hij het zo lang zou volhouden. Hij was kleurloos en had weinig ideeën. Als de zaak draaide, dan was hij tevreden. Zo kon het hem weinig schelen welke producten er aan de man werden gebracht. Dat had Mark bij Unilever geleerd. Als het volk rotzooi wil, dan krijgt het rotzooi. Zijn de cijfertjes goed, dan is de winkel goed.

Visie

Onder manager Mark is er heel wat enthousiast ambitieus personeel voorbijgekomen. Dat vroeg hem dan waar hij naartoe wilde met de winkel. Wat zijn visie was. Daar moest hij niks van weten. Met zijn belegen gevoel voor humor lachte hij het weg. Wie visie wilde, moest maar naar de oogarts. Hij lachte sowieso alles weg. En die ambitieuze medewerkers die wel ideeën hadden en de zaak zouden willen overnemen? Die verdwenen allemaal. Want als manager Mark iets goed kan, is het manager blijven. Misschien wel tot in de eeuwigheid.

‘Hier scheiden onze wegen’

De laatste die het heeft geprobeerd, is adjunct Sigrid. Als zij de baas zou zijn, dan zou ze het heel anders doen. Niet alleen maar op de boel passen, maar de wereld echt mooier maken. Eerlijker, niet alleen de aandeelhouders laten profiteren van de winst die de winkel maakte, maar iedereen. Een paar maanden geleden had zij de kans om de leiding over de zaak over te nemen. Manager Mark bleek onbetrouwbaar. Hij had meermalen een loopje met de waarheid genomen. ‘Hier scheiden onze wegen’, sprak ze ferm. En ook de rest van het personeel had schoon genoeg van hem.

Bijna was Mark weg. Maar bijna is niet helemaal. Mark zit er nog en Sigrid is nog steeds zijn trouwe rechterhand. Zou ze wel eens schreeuwend van spijt wakker worden omdat ze de baas niet heeft weggestuurd?

He is just not that into you

De macht van Mark Rutte lijkt groter dan ooit. Van de deemoed na zijn bijna-val is niets over. Terwijl de premier zich onzichtbaar hield, faalde Sigrid Kaag ernstig in de Afghanistancrisis. Marks grootste opponenten willen allemaal bij hem in het gevlij komen. Zie Jesse en Lilianne hun trieste circustrucjes opvoeren: als we op ons hoofd staan, mogen we dan bij jou, Mark? En als we onze fractie fuseren, zijn we dan acceptabel genoeg? Het is zo pijnlijk. He is just not that into you, LilianneJesse, show some dignity! Mark vindt het allemaal wel best. Óf hij regeert eeuwig demissionair zonder enig weerwerk, óf hij krijgt precies het nieuwe kabinet dat hij wil. De slappe oppositie maakt dit mogelijk.

Andere partijen zijn veel te lang meegegaan in Marks misvatting dat politiek niet ideologisch is. Zo werd het coronabeleid nauwelijks aangevallen omdat in zo’n crisis ‘geen politiek moest worden bedreven’. Onzin natuurlijk. Of je kiest voor KLM of voor cultuur is een politieke keuze. Of je het geestelijk welzijn van jongeren belangrijk vindt ook. Of je het Fossiele 1-evenement op Zandvoort steunt en festivals verbiedt al helemaal.

We kampen met een wooncrisis, een milieucrisis en een klimaatcrisis. Om die crises op te lossen is een langetermijnvisie nodig. Met een manager die slechts op de winkel past, komen we er niet.