Leiders die gedragen worden door het volk en precies weten wat dat volk wil, daar houdt uw Huispopulist van. Zulke sterke mannen (en vooruit: vrouwen) zijn uiterst zeldzaam, maar nu heeft De Huispopulist er één gevonden.

Onlangs bezocht hij uit hoofde van andere werkzaamheden een televisieredactie. Hij werd aangesproken door een bevriende medewerker die het laatste Broadcast Magazine (BM) onder de aandacht wilde brengen. Dit was op zich merkwaardig, want hoewel dit blad bij vele mediabedrijven rondslingert, spreekt nooit iemand over de inhoud ervan. BM is behang voor de omroepbranche. Je moet er à raison van een duur abonnement één of meer exemplaren van in huis hebben en het is leuk als je erin staat, maar behalve degene die erin staat, leest niemand het.

Ook uw Huispopulist was ooit in BM te zien. Het blad bestaat dus bij de gratie van de tomeloze ijdelheid van televisiemensen. Het ziet er gelikt uit en het staat boordevol advertenties. Kent u het Wereldtijdschrift van Willem Elsschot? Dat is BM. Reuze knap en niks dan respect.

Omroepman van het jaar Frans Klein

De bevriende medewerker wees op de cover van de laatste, maar desondanks alweer enigszins verouderde editie van het blad. Daarop stond een foto van NPO-televisiebaas Frans Klein met daaronder de tekst ‘Omroepman van het jaar.’ Dit was al meteen interessant. Hier werd de machtigste man van onze belangrijkste omroeporganisatie uitgeroepen tot omroepman van het jaar. Geef je zulke prijzen aan de baas? Ik denk dat ze bij McDonald’s gek zouden staan te kijken als er opeens portretjes van ceo Chris Kempczinski in de filialen zou hangen met daaronder de tekst Employer of the month.’ In Nederland schuwen we de leiderschapscultus niet. Dat is mooi.

Het blad opent met vijf paginagrote advertenties, van de NPO, BNNVara, de gemeente Hilversum en verschillende televisieproducenten. Vrijwel allemaal met woordgrapjes over de naam van de omroepman, zoals ‘Hoe Klein groots kan zijn’ en ‘Frans Klein, groots feest’. Daarna volgt een interview met de verrassend bescheiden omroepman van het jaar: ‘Ik zag dit echt niet aankomen. Dat komt ook omdat ‘Hilversum’ niet heel erg royaal is in een ander iets gunnen, of op het schild hijsen.’ Uit de rest van het blad blijkt dat Frans Klein zich daarin vergist.

In het blad treft De Huispopulist in totaal eenentwintig (!) reusachtige advertenties aan van omroepen, facilitaire bedrijven en televisieproducenten die hem feliciteren: ‘Wie Frans Klein niet eert, is het grote niet weerd.’ Allemaal netjes in de rij en grif de portemonnee trekkend om een wit voetje te halen bij de baas.

Noord-Korea

Waarom doen ze dit? Zijn ze bang voor De Grote Klein? Vrezen ze nooit meer een programma te mogen maken als ze hun vreugde niet breeduit adverteren? Dat is cynisch gedacht. Uw Huispopulist denkt dat de hele bedrijfstak oprecht blij is dat de machtigste man van de Nederlandse omroepwereld deze prijs heeft gewonnen. Iedereen vindt hetzelfde als elkaar en als de baas. Hun vreugde moet minstens zo groot zijn als het verdriet van de Noord-Koreaanse nieuwslezeres toen de vorige Kim doodging.

Daarom krijgen Broadcast Magazine en iedereen die bij de Nederlandse televisie betrokken is 5/5 sterren. Frans Klein zelf krijgt 10/5 sterren. Ook uw Huispopulist wil in de toekomst graag televisieprogramma’s blijven maken.

Afbeelding: 동철 이 / funnytools via Pixabay

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant.