In recensies van boeken in krantenrubrieken wordt nooit de achterflap besproken. Hans van Willigenburg bespreekt de achterflap juist wel in zijn recensie van Goed Volk op website ThePostOnline. De foto van Teun, ‘een fris en zorgeloos kiekje’ waarop hij suikerzoet lacht, ‘zijn haar onberispelijk gecoiffeerd’, vormt een flink contrast met het verlegen jongetje in het boek.
Van Willigenburg noemt Goed Volk ‘een vermakelijke terugblik op een periode, de jaren ’70 en ’80, waarin het linkse gelijk nog een aanzienlijke factor van betekenis was en “deugen” een fulltime bezigheid, die tot in de kleinste afdelingen van het leven doordrong. Kleine Teun is daarvan het slachtoffer, en “Goed volk” is een smakelijk opgediend verslag van dat slachtofferschap.’
Vooral het psychologische spel dat Teun beschrijft, bekoort Van Willigenburg. Want hoe ver ga je om bij de groep te horen en je van je ouders af te zetten? Teun laat zijn vriend en mede-pispaal bijvoorbeeld keihard vallen om maar in het gerief bij de populaire jongens te komen. Van Willigenburg vindt het wel een gemiste kans dat Teun deze Hans-figuur niet verder heeft uitgewerkt. Maar wat het boek ‘extra interessant maakt, is dat Van de Keuken ogenschijnlijk geen enkele poging doet zijn geschiedenis te verfraaien, ergo, zijn lafheid te verhullen.’
Van Willigenburg is te spreken over de schrijfstijl. Goed Volk staat vol met gênante situaties ‘met voetballen, vechten en vriendinnetjes, die Van de Keuken in een effectieve stijl neerpent, dat wil zeggen: je gaat op in wat hij vertelt en vergeet de stijl, hetgeen volgens velen het mooist denkbare compliment voor een stijl is (dat je er niks van merkt).’
Ja, als er één ding uit deze roman omhoog komt, is het de overtuiging dat collectieve krachten onmetelijk sterk zijn en dat de romantische cultuur van ‘jezelf zijn’ niet meer is dan een krakkemikkig privilege voor enkele bevoorrechten, die het sociaal economisch en daardoor mentaal zonder groepsgevoel af kunnen. Ergens in het boek lanceert de hoofdpersoon, de jonge versie van Teun dus, de stelling ‘Kapitalisme is communisme met andere middelen’, daarmee suggererend dat vrijheid nauwelijks bestaat en gewone mensen in beide systemen even slaafs aan een idee van normaliteit proberen te voldoen. Geen vrolijk wereldbeeld, inderdaad. Maar wie wel eens een tv-programma met Van de Keuken heeft gezien, weet dat hij geen lachebekje is (des te opmerkelijker die auteursfoto).
Lees hier de gehele recensie door Hans van Willigenburg op de website van ThePostOnline.
Het boek Goed Volk is te koop in de boekhandel en online.
Deel dit bericht