Van lokworst tot vuile spijkerbroek, wie is er nu eigenlijk verantwoordelijk voor het leed in de wereld? Is het A. de consument; B. de producent; … Lees verder
Altijd maar ‘handgemaakt’, geef mij maar machinaal
Elke keer als ik een fabriek bezoek, sta ik te kijken van het vernuft waarmee de productielijnen zijn gebouwd. Potjes die een kwartslag worden gedraaid om een etiket opgeplakt te krijgen, bakjes die even overhellen om in de perfecte hoek te komen om de saus op te vangen uit een bovenhangend spuitmondje, lopende banden die even schudden om poeder beter te verdelen. Ingenieus.
Wordt de kledingindustrie écht eerlijker en duurzamer?
Afgelopen maandag knalden bij verschillende kledingbedrijven de champagnekurken. Hun groots opgezette reclamecampagne werd door tal van media als nieuws gepresenteerd. Nergens werd vermeld dat het om een pr-stunt ging. Een betere publiciteitscampagne kun je je niet wensen. De volstrekt vrijblijvende plannen om de kledingindustrie – waar dramatisch slechte en zelfs gevaarlijk werkomstandigheden, grootschalige milieuvervuiling, uitbuiting en kinderarbeid schering en inslag zijn – eerlijker, veiliger en duurzamer te maken, werden als een nieuwe, vrolijke realiteit gepresenteerd.
Eerlijke kleding bij Zeeman? Dat gelooft geen mens.
Hoge kwaliteit voor de laagste prijs. Hoe doen we dat?’ Prima vraag die Zeeman opwerpt. Laten we er voor het gemak van uitgaan dat de kleren van Zeeman inderdaad van hoge kwaliteit zijn. Of het nu gaat om het design van de truitjes, sportsokken en leggings, de fijne stoffen of de prachtig afgewerkte naden en zomen, bij Zeeman is alles van hoge kwaliteit. De kleren gaan bovendien – zo interpreteer ik het maar, lekker lang mee.