Soms kost het moeite niet cynisch te zijn. En dat is jammer. Als ik een idealistisch type zijn plannen voor een betere wereld hoor ontvouwen, sta ik daarvoor open. Ik prijs de goede intenties en probeer diegene niet te hard te laten vallen vanwege het complete gebrek aan realiteitszin waarvan zijn ideeën getuigen.
‘We mogen veel meer uitdragen wat organisaties doen en bereikt hebben’
Ik heb permanent behoefte aan waardering. Ik wil best thuis mijn vuile was in de wasmand gooien, het bed opmaken en de wc-bril omlaag doen na het plassen, maar dan moet mijn vrouw dat op een gegeven moment wel opmerken. En mij complimenteren. Dat gebeurt zelden. Zodra ik echter verzuim iets op te ruimen, krijg ik de wind van voren. Terwijl ik ’s middags stilletjes sta te gebaren naar de door mij geleegde afwasmachine, komt mijn dochter binnen met een fluttekening. Voor mama. Moet je horen hoe die wordt geprezen. Het is niet eerlijk!