Laatst liep ik in de supermarkt langs het zuivelschap en voelde dat er iets miste. Dit moest onderzocht worden. Ik pakte een paar melkpakken op, tuurde naar de yoghurt en bestudeerde zelfs de boter met aandacht. Wat wás het nou?! Na een poosje zo in de winkel te hebben gestaan, potten pakjes en pakken omdraaiend, begon het te dagen: hier ontbrak een écht goed keurmerk. Een keurmerk waardoor je in één oogopslag wist dat je met goed spul te maken had. Met de allerzuiverste zuivel die zich nu eens wél om het milieu en onze toekomst bekommerde.

Maar, zegt u, er zijn toch al keurmerken voor zuivel? Uiteraard. Je hebt al Demeter, het Europees keurmerk voor biologisch, Eko, Weidemelk, niet te verwarren met Duurzame weidezuivel, ook nog het keurmerk van Co2 neutral production proces en het geinige Caring Dairy. Keurmerken zat, zou je zeggen en als ik moediger was dan zou ik iedereen die mij de verschillen tussen deze goedgedragstickers zou kunnen uitleggen een tientje geven. Maar ik beschik over een angstige natuur.

Maar goed. Leuk en aardig al die keurmerken, ze zijn gewoon niet goed genoeg. Dat zeg ik niet, dat zegt Stichting Milieukeur (SMK). Het SMK ‘werkt al meer dan 25 jaar voor het bedrijfsleven aan het verduurzamen van producten en bedrijfsvoering’ dus dat kan het weten. En dus komt er een keurmerk bij, met de pakkende naam ‘On the way to PlanetProof’. De hele planeet redden doe je natuurlijk niet in ons kneuterige taaltje van achter de dijken, maar in groots en meeslepend Engels. Think big! Tegelijkertijd moet je ook realistisch zijn. Planet proof word je niet van de ene dag op de andere, dat is een proces dat tijd, geld en moeite kost. Dus zet je niet op je verpakking dat je Planet Proof bent maar ‘on the way to PlanetProof’. Zoals Tony’s Chocolonely ook jarenlang ‘op weg naar slaafvrij’ was. Het zegt veel maar het zegt ook niks. Misschien dat FrieslandCampina, Superunie en een aantal supermarkten daarom ook zo enthousiast zijn. Ze willen in 2019 ‘voor een deel van hun zuivelproducten’ aan de criteria van het nieuwe keurmerk voldoen.

Het SMK snapt ook wel dat niet iedereen zit te wachten op nog een keurmerk. We hebben al zo’n tweehonderd duurzame keurmerken in Nederland, waarvan een kleine honderd voor voeding.

Op de website van PlanetProof leggen ze daarom ‘voor wie door de bomen het bos niet meer ziet’ met een tabel uit waarin dit keurmerk verschilt van het Eko-keurmerk. Ik heb ernaar gekeken en het duizelt mij. Het bos is volledig uit het zicht verdwenen.

De keurmerkenjungle doet mij denken aan ons politiek bestel: voor elke mening een nieuwe partij, voor elke soort diervoeding, elke luchtwasser en elke oplossing voor het mestprobleen een eigen keurmerk. Straks hebben we zeventien miljoen partijen en zeventien miljoen keurmerken. Dan krijg je precies wat je wilt.

Er zijn mensen die voor elk kledingstuk dat ze kopen er één de deur uitdoen. Dat zouden we met keurmerken ook moeten doen. Maar dan voor elk nieuw keurmerk, tien eruit.

Afbeelding: OpenIcons via Pixabay

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant.