‘Kaag kiest voor de macht en wordt de eerste vrouw op Financiën’, stond onlangs boven een Volkskrant-artikel. Door velen werd de kop als seksistisch beschouwd: ‘Kiest voor de macht, zeggen ze dat ooit over een man?!’

Even op glad ijs: in tegenstelling tot de andere politiek leiders in de coalitie had Kaag lang niet duidelijk gemaakt wat ze zou gaan doen. Zou ze in de Kamer blijven of minister worden? Nu heeft ze een opvallende keuze gemaakt, die haar de meeste macht geeft. De minister van Financiën is bij bijna elk belangrijk kabinetsbesluit betrokken. En dat is geweldig. Politiek gaat immers om macht. Macht is het politieke wapen om je idealen te verwezenlijken. Alleen als je macht een vies woord vindt, kwalificeer je de kop als seksistisch. (Rutte is een uitzondering, bij hem is macht geen middel maar een doel).

Kaag is niet eens econoom!

Kaag krijgt wel veel seksistische drek over zich heen. Nu ook weer. Er wordt schande van gesproken dat ze op Financiën terechtkomt. Ze is niet eens econoom! Haar voorganger Wopke Hoekstra was dat ook niet, die was jurist. Tijdens zijn ministerschap bleek hij een hork te zijn zonder diplomatieke gaven, die de Zuid-Europese landen bruuskeerde in de zwartste periode van de coronacrisis. Hij wordt nu minister van Buitenlandse Zaken. Dilan Yesilgöz wordt de eerste minister van Justitie die geen rechten heeft gestudeerd en Hugo de Jonge was met een opleiding tot onderwijzer minister van Volksgezondheid en gaat nu Wonen doen.

Het kan allemaal, maar over niemand ontstaat zoveel tumult als over Kaag. Terwijl Kaag zo ongeveer het meest indrukwekkende CV heeft van alle ministers. Net als voormalig Financiënminister Hoogervorst deed ze een master Internationale Betrekkingen aan een prestigieuze buitenlandse universiteit en ze heeft bakken internationale ervaring, enorm belangrijk in deze functie.

Zou ze net als Rutte vatbaar zijn voor de lobby van Het Grootkapitaal?

Laten we ook niet te moeilijk doen over Financiën. Hand op de knip, veel nee verkopen en je wordt in dit landje al snel razend populair. Het is een enorm flatteuze functie. Nu er zoveel grote en dure hervormingen op het programma staan – klimaat, stikstof – is het logisch dat de leider van de tweede partij daar bovenop wil zitten.

Het is niet wat Kaag niet heeft gedaan, maar wat ze wél heeft gedaan, wat me zorgen baart: haar baan bij Shell. Zou ze net als Rutte vatbaar zijn voor de lobby van Het Grootkapitaal? In het FD valt te lezen hoe vervuilende bedrijven uit de offshoresector zich met enig dedain keren tegen het ‘antifossiele sentiment’ in Nederland: ‘overal wordt inmiddels een domineessausje overheen gegoten’. Volgens VNO-NCW-voorzitter Ingrid Thijssen zijn ‘meerdere bedrijven aan het kijken of het slim is om in Nederland te blijven’. Peter Berdowski van Boskalis: ‘Wij worden gedwongen om na te denken of Nederland nog wel het ideale land is om gevestigd te zijn. Dat is geen dreigement, maar het staat bij ons op de agenda.’

Als het geen dreigement is, waarom zeg je het dan? Laten we hopen dat Kaag meer ruggegraat heeft dan Rutte, die bij de eerste grom van een multinational op zijn rug ging liggen. Niet langer paaien die bully’s. Sterker nog, pak ze aan. Laat ook internationale concerns normaal belasting betalen. Go, Kaag!