De meest misselijkmakende holle frase die ik ken is ‘beleving’. Meestal uitgesproken als ‘beléving.’ Wat een slijmerig, smerig, verhullend rotbegrip is dat. Mijn eerste herinnering eraan is niet zo gek oud. Een jaar of tien geleden werkte ik aan een uitzending van de Keuringsdienst van Waarde over de pastasaus van Bertolli.
Teun bij Jinek: over de thuiszorg
Teun was te gast in de allerlaatste Jinek van dit seizoen. Aanleiding voor zijn bezoek is een uitzending van het televisieprogramma De Monitor van 28 … Lees verder
Het zorgbaantje van Samsom
Je zou Diederik Samsom maar zijn. Wat een hondenbaan heeft die. Terwijl het toch zo lekker begon. Nadat hij zijn doorzichtige dunne haren had laten kortscheren, zich een strak pak met das had laten aanmeten, tussendoor nog even kon schitteren als kerngeleerde tijdens de Fukushimaramp, pronkte met zijn bijbaantje als straatcoach en zijn drammerige maniertjes ergens heel diep in een la had gestopt, was hij bijna de minister-president van Nederland geworden. In de campagne had hij zich waarlijk premierabel getoond. Vooral dat hij weigerde harde beloftes te doen, we leven nu eenmaal in een coalitieland, maakte indruk. Dat hebben we geweten.