Waarom moet alles gezond zijn? Dat vroeg ik mij af toen ik de alarmerende, (deels) aan mij gerichte tweet las: ‘Heb een pot suikervrije mayonaise gekocht bij AH. Gezonder dacht ik. Meer vet en meer calorieën dan Calvé Mayo en die is ook al aan de maat. @Teunvandekeuken @ah #bedrog’. Waar het bedrog precies in zit, weet ik niet precies, want Albert Heijn claimt nergens dat het hier om een gezonder product zou gaan en mayonaise is nu eenmaal vet spul. Rommel zonder vet heet frietsaus, maar mayonaise mag alleen maar zo heten als het voor minstens 70 procent uit vet bestaat. Maak het maar eens zelf – met de staafmixer is dat een fluitje van een cent – en je schrikt ervan hoeveel olie erin gaat.

mayo koop je niet voor de gezondheid, moet moddervet zijn. Suiker in mayonaise is gewoonweg vies, daarom fijn als ze dat eruit laten.

— Teun van de Keuken (@Teunvandekeuken) 22 september 2018

Mayonaise eet je dus niet voor je gezondheid, maar omdat het verdomde lekker is. Die friszurige vettigheid gaat enorm goed bij lekker warme, zoute patat. Zoet moet de verrukkelijke emulsie in geen geval zijn. Zoet is voor toetjes en zoet is voor kinderen. In België en Frankrijk doen ze geen suiker in de mayonaise. En ook elders niet. In de Calvé-fabriek at ik ooit de mayonaise die ze daar voor de Spaanse markt maken. Heerlijk spul, zónder suiker. In Nederland werd deze niet verkocht, want ‘de Nederlandse consument is nu eenmaal gewend dat hij zoet is.’ Zo worden wij opgezadeld met kindermayo. Voed het volk toch een beetje op, zou ik zeggen. Maar ik hoef dan ook geen potjes en pakjes te verkopen. Dat AH nu op suikervrij is overgegaan, juich ik dus toe. Dat vet en die calorieën interesseren mij niks.

We leven in het tijdperk van de gezondheid, van de fitboys en fitgirls die voortdurend met hun – meestal door tatoeages ontsierde, dat dan weer wel – Instagrammable body’s te koop lopen. Goed voor hen. Ze willen er op een bepaalde manier uitzien en hebben daar alles voor over: heel veel sporten en heel weinig eten. Pizza’s eten ze niet op, maar gebruiken ze slechts als accessoire om lachend mee op de foto te staan. Om te laten zien dat ze ook heus weleens ongezond eten. Zodra het kiekje is geschoten, wordt de pizzapunt aan een dikke vriendin gegeven of weggegooid.

Laatst was ik in een koffiezaakje waar ze volle, magere, lactosevrije, amandel-, soja- en havermelk hadden. Elke (al dan niet ingebeelde) intolerantie werd bediend. Wat is er met het gewone bakkie pleur gebeurd? Wanneer zijn we eten alleen nog maar als iets functioneels gaan zien: óf als superfood boordevol antioxidanten, óf als bedreigend, want ongezond? We gaan calorieën tellend en brood mijdend door het leven, bang om iets te eten wat niet goed voor ons is. Waar is de vreugde, het genot van het eten gebleven?

Relax nou toch eens mensen. Wat is gezond? Dat je niet ziek bent. Als je een beetje gevarieerd eet volgens de schijf van vijf is er niks aan de hand. Een fitboy of -girl kunnen en hoeven we toch niet allemaal te worden. Laten zij zich maar afmatten en uithongeren, dan genieten wij wel van het leven. Met af en toe een pizza of patat met echte mayonaise. Als je iets ongezonds eet, doe het dan goed.

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant.