Sport is nu eenmaal populairder dan mensenrechten

TeunColumns & verhalen

olympische spelen vlam mais

Beste activisten,

Als ik jullie keer op keer hoor zeuren over de misstanden bij grote sportevenementen, dan voel ik alleen maar medelijden. Snappen jullie niet hoe de echte wereld werkt? Eerst ging het maanden over Qatar. Dat het aankomende WK voetbal daar onrechtmatig verkregen was met miljoenen smeergeld en dat er duizenden doden zijn gevallen bij de aanleg van de hotels, wegen en stadions voor het evenement. Verschrikkelijk natuurlijk, maar de baas van Wereldvoetbalbond Fifa, Gianni Infantino, betwist die cijfers. Volgens hem hebben er ‘maar drie’ mensen het leven gelaten bij de bouw van de stadions. En dat zijn er ‘drie te veel’.

Infantino

Toch mooi dat hij die doden betreurt. Infantino roept ook niet zomaar iets van de zijlijn, zoals jullie, maar hij is zelf in Qatar gaan kijken. Sterker nog, hij woont er inmiddels. Niet omdat er in zijn geboorteland Zwitserland een gerechtelijk onderzoek naar hem loopt, maar omdat hij het leven in de Golfstaat gewoon echt heel fijn vindt. Ook met de mensenrechten is weinig mis: ‘De arbeidsomstandigheden in Qatar zijn hetzelfde als in Europa.’ Hebben jullie zelf net zo grondig onderzoek gedaan als de Fifa-baas? Dat dacht ik al.

China en de olympische geest

En nu is China aan de beurt. Jarenlang hoor je er nauwelijks iets over, maar nu er een heerlijk sportevenement wordt gehouden, moeten jullie opeens over de mensenrechten daar beginnen. Het wemelt van de verhalen over critici van het regime die zich niet negatief mogen uitlaten over de Spelen. Sommigen zouden zijn opgepakt en vastgezet. Ook de pers zou niet vrijuit kunnen werken. We hebben allemaal kunnen zijn hoe een NOS- verslaggever tijdens een live-gesprekje door een Chinese dienstklopper het spreken onmogelijk werd gemaakt en werd weggevoerd. Volgens de organisatie was er sprake van een ‘overijverige medewerker’. Die heb je natuurlijk overal.

Ook heeft de Chinese overheid de olympische sporters gewaarschuwd dat atleten die ‘tegen de olympische geest’ handelen of Chinese wet- en regelgeving overtreden, kunnen worden uitgesloten van de Spelen of ‘zekere straffen’ tegemoet kunnen zien.

En dan is er nog de app die sporters verplicht moeten gebruiken om gegevens over hun gezondheid door te geven. Deze app zou niet veilig zijn, waardoor onbevoegden (dus ook de Chinese autoriteiten) erbij zouden kunnen. Zo zouden ze ook kunnen zien of een atleet informatie zoekt over bijvoorbeeld Hongkong of de Oeigoeren, een onderdrukte bevolkingsgroep die we (als ik Joris Luyendijk mag geloven) alleen maar kennen dankzij Arjen Lubach.

DENK eens aan al die sporters en sportfans!

Tuurlijk is dit allemaal niet fraai. Maar weten jullie wel hoe duur en moeilijk het is om zulke grote sportevenementen te organiseren? Dat kunnen ze in corrupte totalitaire landen nu eenmaal beter dan in goed functionerende democratieën, waar iedereen bij het minste of geringste de straat opgaat en het feest verstiert. Dat wil je gewoon niet. Denk eens aan al die sporters die jaren hebben getraind om op het hoogste podium te schitteren! Denk aan de miljarden sportfans over de hele wereld die genieten van competitie van de beste atleten ter wereld. Die zal het een zorg zijn of arme bouwvakkers zijn overleden, hele bevolkingsgroepen worden weggestopt in kampen of oppositieleiders en pers zich niet vrij mogen uiten.

Sport is nu eenmaal populairder dan mensenrechten.

Stop met zeuren.

Deel dit bericht