Ach, ach ach, Julius Jaspers, waarom nu toch? De sympathieke, corpulente chef, kookboekschrijver, restauranteigenaar en (ex?-)televisiepresentator met het karakteristiek achterovergekamde vettige haar, gooit in één klap alles wat hij aan culinaire geloofwaardigheid had, te grabbel voor een reclame voor Remia Fritessaus. Die frietsaus – elke frietsaus eigenlijk – is een rommelgoedje boordevol suiker waarvoor niet alleen elke chef, maar ook iedere liefhebber van lekker eten zijn neus ophaalt. Weinig vet, want vet is ongezond, dus extra veel suiker. Die kronkel. Lees verder
Sojamelk mag geen soja’melk’ meer heten
Waarom koopt een mens sojamelk? Niet voor de smaak in ieder geval, want het is een behoorlijk vies goedje, hoewel je het met een fijne Engelse term ook een acquired taste kunt noemen: als je flink je best doet, kun je eraan wennen. De meeste sojamelkdrinkers kiezen ervoor om wat het niet is: melk van een koe. Of van een geit, een paard of een ezelin. De keuze voor sojamelk is een typisch negatieve: als het maar niet van een dier komt. Het is een veganistendrank bij uitstek, die ook populair is bij slachtoffers van (al dan niet ingebeelde) lactoseintolerantie en hippe gezondheidsmeisjes die hun mond elke ochtend spoelen met een hap zuivere rivierklei en verder ook niet echt weten wat nu wel en niet gezond is. Er is werkelijk niemand die denkt dat sojamelk van een dier komt. Lees verder
Vondelflat, duw bejaarden toch geen vies voedsel door de strot
Berend Lugies, de interim-directeur van de Vondelflat in Groningen waar ouderen niet mogen bepalen wat ze zelf eten, is een typisch voorbeeld van een baas die vergeten is waartoe hij op aarde is. Dat is niet uitzonderlijk. In Nederland stikt het van de Berend Lugiesen, managers die met hun targets in de hand en cijfertabellen die het eigen gelijk bevestigen de schoonheid, de vreugde en de kwaliteit om zeep helpen. Lees verder
Waarom mag appelsap met een beetje avocado als avocadosap worden verkocht?
‘Vandaag gedronken: avocadosap van Healthy People. Het bleek te gaan om 60 procent appelsap, 6 procent (!!!) avocado en wat citroen. Noem me ouderwets, maar ik vind de persoon die dit verkoopt als avocadosap een oplichter. En wat mij nog het meest verbaast: in dit land met al zijn regels mag zoiets kennelijk.’ Lees verder
De NOS-verslaggever tuinde vol in het lobbytrucje van Bionext
Journalisten zijn gek op lijstjes, verkiezingen en enquêtes. Mocht u als organisatie ook eens de pers willen halen, zet dan een vraag op uw website waarover mensen kunnen stemmen – ‘Wat is de beste, mooiste of stomste dit of dat’ – deel hem via Twitter, Facebook en uw nieuwsbrief en stuur de resultaten naar de tv- en krantenredacties. Bedenk daar een link met uw organisatie bij, die moet immers flink in beeld, en zorg dat je alles tot in de puntjes hebt geregeld als de media ‘nog iets met dit onderwerp willen’. Succes verzekerd. Op de wat luiere redacties, die komen voor, zijn ze gek op hapklare brokken. Zeker voor een luchtig item – en waarom zou je een zwaar item maken als het ook luchtig kan? – nemen ze alles klakkeloos over wat u hebt bedacht. Lees verder
Welke vis kunnen we met goed fatsoen eten?
Welke vis kunnen we met goed fatsoen eten? Dat lijkt mij na een weekje vol woedende vissers en kweekvisgruwelverhalen een terechte vraag. Eerst die boze vissers. Google eens op ‘vissers boos’, en je ziet dat vissermanswoede van alle tijden is. Nu treft de ministers van de EU (ook niet voor het eerst) hun toorn. Zij hebben besloten dat vissers voortaan hun bijvangst – te kleine visjes of soorten die ze niet willen hebben – niet langer overboord mogen gooien, maar aan land moeten brengen: de aanlandplicht. Al die vis telt mee voor het quotum, dus dat kost de vissers geld. Toch moet er iets gebeuren; er wordt veel te veel bijvangst direct weer in zee gekieperd. De meeste dieren overleven dit niet. Hartstikke zonde natuurlijk. Lees verder
Hoe wimpel je straatverkopers (‘gratis krantje, meneer?’) af?
Op weg naar de supermarkt moet ik mij geregeld door een kluwen straatverkopers wringen. Sommigen staan bij de ingang om de één na de ander hun kennelijk weinig gewenste producten bij mij onder de neus te duwen, anderen pakken het (iets) subtieler aan. Ze zien mij van de andere kant van het pleintje naderen, beginnen op het juiste moment zelf ook te lopen en komen na een paar passen quasi-toevallig net voor mijn voeten uit.
Lees verderHaal houdbaarheidsdatum van groente, fruit, pasta en rijst
In de supermarkt ben ik een ware Don Quichotte. Met mijn keuzes – wel of geen vlees, wel of niet fair trade, wel of niet biologisch, wel of niet supermarkt – probeer ik maatschappelijke ontwikkelingen een beslissende duw in de goede richting geven. Sinds kort voer ik een nieuwe eenmansguerilla: naarstig zoek ik naar producten met een 35-procentkortingssticker om ze van de vernietigingsdood te redden. Lees verder
Wrang, Fairtrade is een verdienmodel van supermarkten
De afgelopen dagen werden arme boeren uit arme landen eens flink in het zonnetje gezet. Het was fairtradeweek en dat werd in tal van supermarkten op bijzondere wijze gevierd. Uit de radio schalden vrolijke reclames: ‘Deze week fairtradeproducten extra voordelig in de supermarkt. Zo maak jij het verschil voor boeren en arbeiders!’
Lees verderIn HP/De Tijd: interview met Teun, Astrid Holleeder en Sonja Barend
In HP/De Tijd verscheen een lang interview met Teun van de Keuken, Astrid Holleeder en Sonja Barend. De gemene deler: alle drie schreven ze een boek over hun familiegeschiedenis.
Met interviewer Nathalie Huigsloot spraken ze over het buiten hangen van de vuile was in een boek en hoe lastig het is om onder vier ogen te spreken met ouders over de lelijke kanten van je jeugd. De drie zijn openhartig over de negatieve manier waarop hun jeugd in hun verdere leven heeft doorgewerkt.
Lees verder