‘Goed volk is een met zelfspot doordrenkte satire op het dogmatisch linkse kunstenaarsmilieu waarin Teun van de Keuken opgroeide. En hij blijkt over een groot komisch talent te beschikken.’ In haar recensie van het boek voor De Groene Amsterdammer bekent Cyrille Offermans dat ze regelmatig niet meer bijkwam van het lachen.
Offermans bespreekt een voorbeeld uit Goed Volk waaruit blijkt dat Teuns jeugd uiteindelijk ook een goede leerschool is geweest voor het soort journalistiek dat hij nu bedrijft. De jonge Teun is mee naar een première van een van de films van zijn vader, de bekende Johan van der Keuken:
Teun begrijpt niets van de over elkaar heen buitelende beelden ‘in een woeste montage’ en de niet minder woeste jazz die een en ander begeleidt. Hij is bang dat zijn vader hem naar zijn mening vraagt en telt angstig het aantal bezoekers dat vroegtijdig de zaal verlaat. Even later betoont hij zich een scherp observator van de reacties op de film, de onoprechtheid, de clichés, de halve en de hele leugens. Maar al dit ongemak moet ook de leerschool zijn geweest die hem gevoelig heeft gemaakt voor de humbug en de leugenachtigheid die hij nu in zijn eigen werk voortdurend aan de kaak stelt.
De gehele recensie verscheen in De Groene Amsterdammer van 8 februari 2017, jaargang 141, nummer 6. Het stuk is ook hier te lezen op de website van De Groene Amsterdammer.
Het boek Goed Volk is te koop in de boekhandel en online.
Deel dit bericht