Op muziekzenders teveel gepraat, op praatzenders te veel muziek

TeunColumns & verhalen

‘En dan nemen we nu even de kranten door. Meneer De Boer, u heeft voor ons meegelezen, wat is u opgevallen?’ ‘Nou, het is toch wel heel erg wat er allemaal in Oekraïne gebeurt…’

En hup, daar volgt weer een obligate analyse. Op zich niet erg, voor het oppervlakkige denkproces moet ook ruimte zijn, maar waarom moet dat op Radio 4? Ik heb mijn wekkerradio nu juist op de klassieke zender afgesteld om ’s ochtends rustig wakker te worden met een fraaie aria of een fijne sonate. Maar alleen muziek op een muziekzender is kennelijk uit den boze (ik heb mij laten vertellen dat de radiobaasjes vinden dat Radio 4 een te oud publiek trekt. Daar vraag je natuurlijk ook om met die al die moeilijke oude muziek. Dus wisselen ze een mazurka af met een luchtig praatje en een nocturne met dat vermaledijde krantenoverzicht).

DAB vs. DAB+

TeunColumns & verhalen

Verklaarde ik de radio in mijn column van vorige week al op sterven na dood, deze week is hij echt heengegaan. Bij mij thuis, althans. Het toestel geeft nog wel aan op welke zender hij is afgestemd, maar geluid komt er niet meer uit. Aan- en uitdoen, wereldwijd het universele helpdeskadvies bij technisch ongemak, mag niet baten. De knopjes lang ingedrukt houden of heel vaak – tot zo ver mijn arsenaal aan ingrepen bij elektronicacalamiteiten – helpt ook niet. De lampjes branden vrolijk, maar het apparaat praat noch zingt meer. Mijn keukenradio vertoont dezelfde kuren. Hij geeft geen piep.

De radio is op sterven na dood

TeunColumns & verhalen

Hoe staat het eigenlijk met de radio? Heeft u daar nog weleens iemand over gehoord in al het geweld over de Publieke Omroep? Is er nog iemand die van het medium houdt? Die er bijzondere dingen mee wil doen? En gebeurt dat ook? Laat ik eerlijk zijn. Ik ben van nature geen positief mens en de situatie van de radio noopt er niet toe van mijn constitutie af te wijken. Met de radio ging het al lang niet goed en het wordt er alleen maar slechter op. De radio, of laten we zeggen de mooie, spannende en verrassende radio, is op sterven na dood. Het moordwapen heet horizontale programmering.