In de slagerswereld wemelt het van de holle frasen. Vandaag de twee holste: de diervriendelijke en de vegetarische. Die zijn best gek, want de diervriendelijke slager is niet diervriendelijk en de vegetarische slager is geen slager. De vegetarische slager is overigens wel weer diervriendelijk. Snapt u het nog?
Hollefrasenterreur: we worden omringd door flauwekul
Als je goed kijkt en luistert, zie je overal holle frasen. Ik verzamel ze. En ik vraag u mij daarbij te helpen. Zodat wij hier … Lees verder
Ooit schreven we blijdschap slechts toe aan mensen
Behalve voor blije eikels, die in weerwil van de menselijke conditie in een permanente staat van gelukzaligheid verkeren, is blijdschap van tijdelijke aard. Je bent droef, boos en ook af en toe even blij. (En dat is prima, fluistert een denkbeeldige zelfhulpgoeroe mij nu in de oren, maar dat zijn zijn woorden.)
Is ‘Tony’s chocolonely’ al slaafvrij?
Tony’s Chocolonely bestaat binnenkort tien jaar. U weet wel, het merk van die grote, dikke slaafvrije chocoladereep waarvan de melkvariant in een rode wikkel zit en de pure in een blauwe. Zelf, dat is misschien wel goed om te vermelden, was ik nauw bij de geboorte van die reep betrokken. Hij draagt mijn naam als het ware: Tony is Engels voor Teun. Daarom gaat het mij ook aan het hart hoe het dit merk vergaat.
De reep had flinke pretenties. Hij zou met zijn rode kleur – die was er eerst – als aanklacht dienen tegen al die andere repen die wél gebruikmaakten van slavernij, en uiteindelijk de hele cacaowereld slaafvrij maken.
Spa blauw voor kids, eigenlijk gewone Spa
Het is, liet ik al eerder in deze rubriek zien, niet de bedoeling dat iedereen ongeacht sekse, religie of seksuele voorkeur maar alles eet en drinkt. Mannen bijvoorbeeld mogen van de fabrikant geen Optimel drinken en vrouwen geen Jupiler. Barbecuesaus van Remia is dan weer strikt voor mannen. Dan is er een masculiene tandpasta (‘Vrouwen houden niet van een sterke smaak’) en mannen- en vrouwenthee. Zelfs neussnuiten en oren schoonmaken zijn genderspecifieke bezigheden. Voor de galerij van holle frasen ontving ik foto’s van mannen- en vrouwenwattenstaafjes en een afbeelding van een Kleenex-verpakking met de tekst ‘mansize’. Hoezo snuiten mannen hun neus anders? Hebben ze meer of minder snot? Zijn mannenneuzen groter of kleiner dan die van vrouwen? Collega Sylvia Witteman zag de foto ook en had wel een idee. Volgens haar zijn deze tissues – hoe zeg ik het netjes?- niet bedoeld voor het spul dat bij de man uit de neus komt. Dat ik daar zelf niet was opgekomen!
Een website met al uw holle frasen.
Mijn column in de Volkskrant waarin ik op zoek ga naar de inhoud achter de holle frase loopt nu een aantal maanden. Nieuw is nu de webstek waarop ik en de Volkskrant uw ingestuurde holle frasen verzamelen.
U kunt ze blijven insturen mensen! Doe dat (liefst) via twitter, @TeunvandeKeuken.
Eerlijke kleding bij Zeeman? Dat gelooft geen mens.
Hoge kwaliteit voor de laagste prijs. Hoe doen we dat?’ Prima vraag die Zeeman opwerpt. Laten we er voor het gemak van uitgaan dat de kleren van Zeeman inderdaad van hoge kwaliteit zijn. Of het nu gaat om het design van de truitjes, sportsokken en leggings, de fijne stoffen of de prachtig afgewerkte naden en zomen, bij Zeeman is alles van hoge kwaliteit. De kleren gaan bovendien – zo interpreteer ik het maar, lekker lang mee.
Kun je leuke dingen doen in 60 seconden?
‘U beledigt mijn intelligentie.’ (Lees dit zinnetje op z’n Dominee Gremdaats en laat het volgen door: ‘Kent u deze uitdrukking?’) Er zijn mensen die het vervelend vinden om voor dom te worden versleten, om op een belerende toon te worden toegesproken. Zodra iemand iets aan hen wil uitleggen wat ‘zélfs een kind van 4’ al weet, schieten ze uit hun slof: ‘U (of beter: jij – gekwetsten tutoyeren doorgaans) beledigt mijn intelligentie!’ Wat moet je daar nu in hemelsnaam op zeggen? ‘Ja jeetje, ik had jou altijd redelijk dommig ingeschat.’ Of: ‘Goh, nu je het zo zegt, moet ik toegeven dat je toch behoorlijk bij de pinken bent.’ Lastig. Het is weliswaar geen Godwin, maar de conversatie komt wel meteen piepend en krakend tot stilstand.
Waarom moeten die arme ambtenaren ineens hip zijn?
Heeft u de reclame van Maandag gezien? Arme ambtenaren! Konden ze vroeger in alle rust en luwte hun saaie werk doen tot aan hun pensioen – de spotternijen op feestjes waren de prijs die ze graag betaalden voor de aangename voorspelbaarheid der dagen – nu moet het helemaal anders. Het is tijd voor de ambtenaar 2.0. (Dat hele 2.0 klinkt zo langzamerhand behoorlijk 1.0, trouwens.)
Prinsjesdag oftewel het hollefrasenfestival
Zoals bij alle marketing gaat het niet om de feiten, maar om de beleving van de feiten. Maar deze regering wil zelfs niet garanderen dat dat vertrouwen terugkeert. Verder dan ‘het kan’, komt ze niet. Het kan, maar het kan ook niet. Zeg dan niks.