In de Volkskrant van 13 juli gaat Quirijn Bolle, de oprichter van supermarqt Marqt, in op mijn columns die ik over deze kleingrutter schreef in … Lees verder
Écht eten bij Marqt: ‘afbak’ en ‘ingevroren vers’
Marqt mag dan duur zijn – excuus: ‘door veel mensen worden ervaren als duur’ – ze verkopen er wel ‘écht eten’. En laten we wel wezen, echt eten is een verademing in deze tijd. In elke buurtwinkel, supermarkt, toko en restaurant is het namaakvoedsel dat de klok slaat. En als het dan niet namaak is, dan is het vaak toch niet écht echt. Voor echt eten moet je naar Marqt.
‘Marqt is helemaal niet duur, zeggen ze zelf’
Rijkeluissupermarkt Marqt hangt van holle frasen aan elkaar. Dat begint al met die idiote naam. Wat nou markt met een Q? Verander de K door een Q en je weet dat je daalder opeens maar een gulden waard is. De winkel is zo duur dat veel klanten liever een straatje verder lopen voor een betaalbaarder alternatief. Dat is bij mij in de buurt ook zo: je gaat naar Marqt voor de heerlijke gebraden kip (heel beest voor een schappelijke 11/12 euro), het brood en de kwark, en koopt je groenten en fruit van aanmerkelijk betere kwaliteit voor een schijntje bij de Turkse groenteboer om de hoek. Daar is het dan ook altijd beduidend drukker dan bij de elitegrootgrutter.
Zet de Rabobank echt alles op alles voor haar klanten?
Bankiers staan er gekleurd op. Kille zakelijke cijferfetisjisten zijn het, of erger nog: graaiers die bereid zijn de hele wereldeconomie in het verderf te storten voor een vierde huis met zeiljacht op de Cariben. Die hele bankenwereld is grijs, saai, onsympathiek en ongezellig. Je zou het maar aan de man moeten brengen. De menselijkheid ontbreekt.
Wat kan er eigenlijk precies in Almere?
Het is natuurlijk reuze leuk om een roze koek, creditcard, of politicus aan te prijzen, maar het allerleukste moet het toch zijn om een hele stad aan de man te brengen. Gewoon zo’n plaats waarvan niemand heeft gehoord eens even flink op de kaart zetten. Want een gemeente die niet op de kaart staat, bestaat eigenlijk niet. Normale wethouders doen dat door een idioot groot stadion of bedrijventerrein met regiofunctie te laten bouwen, de slimmere pompen al dat geld in een reclamecampagne met slimme slogan. Citymarketing noemen ze dat.
Suiker past in een gezonde leefstijl?
Voor sommige holle frasen neem ik mijn hoed af. Van die frasen die niet op een onbewaakt ogenblik uit iemands mond zijn gevallen, maar die heel precies zijn gefabriceerd. Zo geformuleerd dat ze bij de ontvanger precíés de gewenste indruk wekken, maar die bij nadere beschouwing toch niet zeggen wat we denken dat ze zeggen. Een voorbeeld: er zijn huis, tuin-en-keukenmiddeltjes waarvan je denkt dat ze verkoudheid genezen. Op zo’n verpakking staat: ‘helpt bij verkoudheid’. Maar let op! Er staat niet ‘helpt tégen verkoudheid’. Als dat erop zou staan, dan zou het middeltje claimen een geneesmiddel te zijn, dan moesten er allemaal medische testen worden gedaan en mocht het niet zomaar zonder recept worden verkocht. ‘Helpt bij verkoudheid’ is een typische holle frase: helpt (waarvoor? waartegen?) en je kunt tegelijkertijd ook verkoudheid hebben. Prachtig!
Over kwaliteit valt niet te twisten
Als ik politicus was, wist ik het wel. Dan zou ik om de haverklap voor meer kwaliteit pleiten. Want kwaliteit, daar is iedereen voor. Maar wat het precies is en wie dat bepaalt, is ingewikkelder.
D66-Kamerlid Kees Verhoeven is voor meer kwaliteit bij de publieke omroep. Een loffelijk streven. Nu wordt er gewoon nog veel te veel bagger uitgezonden van uw en mijn belastingcenten. Dat kan beter. Dat moet gewoon op zijn BBC’s. Want voor echte kwaliteitstelevisie moet je bij de Britse staatsomroep zijn.
Waarom heeft sommige koffie een ‘Vinkje’?
Via Twitter ontving ik een foto van Janet Noome van een pak koffie met daarbij de vraag: ‘Kan ‘het Vinkje’ mij uitleggen waarom deze koffiebonen een Vinkje hebben?’ Uitstekende vraag. Zo uitstekend dat ik mij dit deze week – zo kan dat gaan hier – mede namens Janet afvraag: ‘Waarom kan koffie een bewuste keuze zijn?’
Teun aan de slag als columnist voor de Volkskrant
Dat Teun columns kan schrijven, bewees hij al met zijn wekelijkse bijdrage aan Het Parool. Vanaf 22 mei 2015 schrijft Teun elke week voor de … Lees verder
Allernikserigste beroep van allemaal: de consultant
Twee jongens van De Correspondent hebben een tijdje geleden een boekje geschreven waarin zij betogen dat een vuilnisman meer zou moeten verdienen dan een bankier. Een maatschappij kan namelijk veel langer zonder bankiers dan zonder vuilnismannen, blijkt volgens hen uit onderzoek naar ervaringen uit het verleden. Ooit vroeg ik een van de jongens hoe dit praktisch uit te voeren was. Daarbij mompelde ik nog iets over vraag en aanbod, want dat hoort als je het over economie hebt. De auteur had geen antwoord op praktische vragen, want ‘het was voor de week van de filosofie geschreven’. Prima argument.