Misschien ben ik er zelf te veel in gaan geloven. Zag ik mezelf niet meer als gewone consument, maar als een verheven versie daarvan. Iemand die haarscherp de listige trucjes van ‘Het Grootkapitaal’ doorziet. Een man die de kleine lettertjes niet meer hoeft te lezen, omdat hij die allemaal al kent. Dán pakken ze je. Dan hebben ze opeens andere, nog kleinere lettertjes die je doodvonnis kunnen betekenen. Niet voor niets was hybris zo’n belangrijk literair thema bij de oude Grieken. Met de held die zich verloor in vermetele overmoed, het lot tartte en het gezag van de goden negeerde, liep het slecht af.

Verzekering bij Samsung

Mijn telefoon was stuk. Omdat het duur was en ik alles kapotmaak, had ik het apparaat direct bij aankoop verzekerd op de site van Samsung. Ik liet het toestel per fietskoerier ophalen om het aan de andere kant van de stad bij het officiële servicepunt te laten repareren. Een dag later zat er een offerte in de mail. De reparatie was duur. Ik belde met Samsung om te vragen of die kosten direct uit de verzekering zouden worden betaald: ‘Dan moet u met Bolttech bellen.’ ‘Wie?’ ‘Bolttech, de verzekeraar.’

Samsung Care+ of Bolttech

Ik had nog nooit van Bolttech gehoord. Op de site heette het Samsung Care+. Ik belde. De medewerker leek geïrriteerd. Ik had het toestel niet naar het servicepunt mogen sturen: ‘U moet eerst een schadeclaim indienen en als die is goedgekeurd kan hij pas naar de reparatie. Als u de polis had doorgelezen dan wist u dat.’

‘Ik dacht dat de verzekering ook van Samsung was.’

‘In de polis ziet u dat het Bolttech is.’

‘Ik zie alleen Amtrust, een verzekeringsmaatschappij in Ierland.’

‘Als u verder leest ziet u ook Bolttech.’

‘Het heet Samsung Care+, dus ik dacht dat het van Samsung was.’

‘Samsung… Care plús, dat is dus niet Samsung. Het is een samenwerkingsverband.’

Ik diende de claim in, die snel werd goedgekeurd. Daarna mocht het toestel naar het servicepunt, waar het al lag. Ik mailde Samsung en hoorde twee dagen niks. Ik belde Samsung, legde uit dat de verzekering was goedgekeurd en dat het toestel op de plek lag waar het moest liggen. Ze konden aan de slag! De Samsungmevrouw dacht er anders over: ‘U heeft het toestel op een verkeerde manier aangemeld. Het enige wat u nu kunt doen is het óf ongerepareerd terug laten komen en opnieuw aanmelden, óf daarheen gaan en aanmelden met de verzekeringscode.’

‘Maar het ligt daar al.’

‘U heeft het verkeerd aangemeld.’

‘Kunt u het reparatienummer niet doorgeven aan de winkel?’

‘Nee. En u ook niet. Ze hebben geen telefoonnummer. Iedere keer als u ze belt, komt u bij ons uit.’

‘Wel vreemd, een telefoonwinkel zonder telefoon.’

‘We zijn ermee bezig een telefoonnummer te creëren.’

‘Geen zorgen, het komt goed’

Ik ben naar de winkel gefietst. Het personeel begreep het idiote van de situatie en stelde mij gerust: ‘Geen zorgen, het komt goed.’ Precies wat ik al die tijd had willen horen. Bij alle complexe systemen is er vaak maar één persoon nodig die menselijk is in plaats van bureaucratisch. Na een week kwam mijn toestel gisteren eindelijk thuis. Van mijn hybris is niks over.

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant