Arbeidsmigranten worden hier net zo uitgebuit als in Italië

TeunColumns & verhalen

kassen tuinbouw kwekerij bloemen

Voor het programma Pointer was uw Huispopulist onlangs op reportage in de gemeente Westland. Het is een wonderlijke omgeving. Het landschap staat volgeplempt met oerlelijke kassen met daarvoor fantasievilla’s waar nog nooit een schoonheidscommissie naar heeft gekeken. Iedereen heeft zijn eigen Southfork Ranch gebouwd, met sierhekken, oprijlanen en als het even kan ook nog een ophaalbrug. Enorme huizen vaak, maar wel dicht op de droomvilla’s van de buren geplakt.

En dan dus die gigantische glazen lichtbakken erachter waar begonia’s, asters of orchideeën voor de hele wereld worden verbouwd. Honderdduizenden van die plantjes gaan er doorheen. Er wordt dus goud geld verdiend. Door de tuinders. Dat is ook te zien aan de peperdure auto’s die je bij die kassen voor de deur ziet staan. Op zich prima. Als mensen hard werken en hun zuurverdiende geld willen omzetten in blinkende bolides, dan moeten ze dat helemaal zelf weten. Daarom zegt uw Huispopulist ook: Laat Frans Duijts met rust! Zoek maar op, als u als geborneerde lezer van deze krant niet weet waarover ik het heb.

Oost-Europese arbeidsmigranten

Toch gaat er iets mis daar in de kassenstreek. Dat gouden geld wordt namelijk verdiend door het harde werken van Oost-Europese arbeidsmigranten. De pogingen om Nederlanders voor dit werk aan te trekken, zijn allemaal mislukt. Ze hebben er geen zin in om zo hard te werken voor zo weinig geld.

Iemand moet de fresia’s in een plastic hulsje doen, dus dan maar Oost-Europeanen. Zij zijn én bereid harder te werken én met minder genoegen nemen. Met ons geld kun je in hun landen van herkomst meer kopen dan hier. De arbeiders die ik heb gesproken hebben allemaal dezelfde drijfveer: een beter bestaan opbouwen voor hun kinderen. En daarvoor zijn ze bereid heel wat vernederingen te slikken.

Malafide arbeidsbureaus

Malafide arbeidsbureaus sluiten wurgcontracten af met deze migranten. Hun werk en hun huisvesting worden door deze bureaus geregeld. Zijn de werknemers ontevreden over hun werk, dan kunnen ze niet alleen hun baan, maar ook hun woonplek kwijtraken. De macht van die bureaus is dus enorm.

Die woonplekken zijn vaak bedroevend. Een groot deel van de Polen en Roemenen die de amaryllissen verpakken, woont met een grote groep mede-kasarbeiders op elkaar gepakt in appartementen in Den Haag. Waarom niet in Westland zelf? Omdat ze die mensen daar niet willen hebben. Zelfs de tuinders verzetten zich tegen huisvesting van arbeidsmigranten in hun buurt. Uiteraard gebruiken ze daarvoor geen xenofobe argumenten, maar beweren ze dat ‘de verkeerssituatie’ het niet toelaat. Één man durfde voor de camera te zeggen dat het nu eenmaal beter was ‘kleur bij kleur’ te houden. Dan hebben we het dus over de mensen die jouw bedrijf draaiende houden en zorgen dat je je villa en bolide kunt betalen.

Vaak genoeg lezen en zien we hoe arbeidsmigranten in Italië en Spanje worden uitgebuit. Nederland is geen haar beter. Als deze bedrijfstak niet kan overleven zonder normale arbeidsomstandigheden, salarissen en huisvesting, dan moeten we ons afvragen of er wel een toekomst voor is in Nederland. Tuinders die profiteren van hun werknemers, maar niet willen dat ze in de buurt wonen, krijgen van uw Huispopulist 0/5 bokshandschoenen.

Deel dit bericht