Elf zogenaamde topkeurmerken en het beruchte vinkje

TeunColumns & verhalen

Teun onder de keurmerken

Uit de berichtgeving over de keurmerken blijkt vooral hoe machteloos de overheid is. Eerst maar even dat vinkje. Dat moest weg omdat consumenten niet precies begrepen wat het betekende, omdat het op ongezonde producten zoals slagroomtaarten stond die nèt iets minder ongezond waren dan die van een concurrent en omdat ze alleen gebruikt mochten worden door bedrijven die ervoor hadden betaald.

Het land gaat nog ten onder aan stukjes gemak als de slaverrijker

TeunColumns & verhalen

Ei

Albert Heijn behandelt ons als wilsonbekwame onbeholpen kinderen. Neem de slaverrijker. Weet u wat dat is? Nee, het heeft niets met slavernij te maken. Het is een reeks producten die wij al jaren eten, zoals gegrilde aubergines, amandelen, walnoten, couscous, geitenkaas, mozzarella en eieren, zonder te weten hoe we die moeten eten. We deden maar wat.

Geen woorden maar daden, politici!

TeunColumns & verhalen

What is the plan

Als politicus moet je daadkracht uitstralen. Zeker als het even wat minder gaat. Je hebt de zaak laten versloffen of er zelfs een potje van gemaakt en iedereen is uit op je scalp. Je hebt tijd nodig en moet daadkracht uitstralen. In de politiek geldt: daadkracht + tijd = uitstel van executie. Als je het goed uitvoert, kun je je scalp houden. En dat is uiteindelijk, los van het terugdringen van het economisme, het hoofddoel van alle politici.

Altijd maar ‘handgemaakt’, geef mij maar machinaal

TeunColumns & verhalen

Broodje

Elke keer als ik een fabriek bezoek, sta ik te kijken van het vernuft waarmee de productielijnen zijn gebouwd. Potjes die een kwartslag worden gedraaid om een etiket opgeplakt te krijgen, bakjes die even overhellen om in de perfecte hoek te komen om de saus op te vangen uit een bovenhangend spuitmondje, lopende banden die even schudden om poeder beter te verdelen. Ingenieus.

Weet Hans de Boer nog wat er mis was met al die bonussen?

TeunColumns & verhalen

Geld

Na de bankencrisis hielden de arrogante bonustrekkers van grote bedrijven misschien even deemoedig hun mond, inmiddels zijn ze weer helemaal terug. Om ons van de juistheid van hun ongebreidelde hebzucht te overtuigen, hanteren ze vaak de meest wonderlijke redeneringen. Neem Hans de Boer van werkgeversorganisatie VNO-NCW. Een paar dagen geleden zei hij tegen NPO Radio 1 over onze minister van Financiën: ‘Dijsselbloem, bedrijf je hobby’tje niet al te openbaar.’