‘En wat nu als er een lockdown komt?’ Er viel een stilte. ‘O, vanwege corona, bedoel je?’ We lachten een beetje. Ik zou over een paar weken een lezing gaan geven en de organisator hield er alvast rekening mee dat het gevreesde virus roet in het eten zou gooien: ‘Want dat is best reëel.’ ‘Nou, dan gaat het niet door en zien we wel of het een andere keer kan.’ Vrolijk beëindigen we de telefonische vergadering.

Hamsterende Italianen

Op het journaal zagen we Italianen in een lange rij voor de supermarkt. Groepje voor groepje mochten ze de winkel in om te hamsteren. Het was misschien wel hun laatste kans in lange tijd om aan eten te komen. Mijn vrouw vroeg zich af of wij dat ook moesten doen, nu het nog kon. Stel dat de winkels zouden leegraken door paniek? Voorlopig houden we ons hoofd koel.

Barstend van de corona

Ik woon in een buurt met veel kakkers. Die gaan allemaal op wintersport. Kennelijk was Noord-Italië dit jaar de place to be. Goede sneeuw, uitstekende après-ski én barstend van de corona. Nu zijn ze terug. Bij elk hoestje in het buurtcafé kijk ik toch even of iemand zo’n onnatuurlijke bruine wintersportteint heeft. Profileren voor de eigen veiligheid.

Een vriendin van mijn dochter was op vakantie in een plaatsje geweest waar iemand aan corona was overleden. Kan zij dan wel gewoon naar school? Als typische Nederlander wil ik beleid. Er komt een mail: ‘Het RIVM meldt dat leerlingen, ouders en personeelsleden die in besmette gebieden zijn geweest gewoon naar school of werk mogen komen, zolang zij geen symptomen vertonen die horen bij coronavirus.’

Op het werk gaat het er strenger aan toe. Een medewerker moet twee weken thuisblijven omdat hij in Lombardije was geweest. Toen bekend werd dat corona Tilburg had bereikt, werd een stagiair naar huis gestuurd. Zij had daar carnaval gevierd en kende een vriend van de zoon van de patiënt heel goed. Een cameraploeg mocht niet naar Duitsland omdat ze daar weleens besmet zouden kunnen raken.

Diemen

En toen kwam Diemen. Daar woon ik bijna. Wat betekent dat dan voor de buitenlandse reizen? Diemen is dichterbij dan Duitsland. Misschien willen de Duitsers ons nu niet meer. We zijn nu zelf afkomstig uit een risicogebied. Mijn beste vriend appte vanuit Marokko waar hij op vakantie is, over zijn coronazenuwen: ‘Het voelt heel gek om vanuit hemels en zonnig coronavrij Marokko terug te vliegen naar grauw besmet Diemen.’

Bij HC Diemen, de hockeyclub van mijn dochter, mogen er voor de wedstrijden geen handen meer worden geschud. Heeft dat zin? Van het RIVM moeten we onze handen wassen en niezen in onze elleboog. De contacten van de patiënten worden allemaal nauwkeurig nageplozen. Maar kan dat? Ik ken bars in Amsterdam waar mensen in het weekend op elkaar gepropt staan. Daar is nog geen millimeter om te hoesten of niezen volgens de voorschriften. Wie weet of daar geen coronalijder tussen zit?

Corona heeft hoe dan ook gewonnen

Moeten we niet meer naar die cafés gaan? Of moeten we niet toegeven aan paniek en is die paniek voorlopig schadelijker dan het virus zelf? De beurzen zitten flink in de min, mensen verliezen een hoop geld en zaken dreigen failliet te gaan. Corona heeft hoe dan ook gewonnen.

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant.