Hoe kun je een moment opeten?

TeunColumns & verhalen

Een aardbei valt in yoghurt die opspat

Geitenyoghurtmomenten manifesteren zich op verschillende, veelal onplezierige, manieren. Neem mijn oude baas. Een schat van een man. Hij kende de namen en verjaardagen van de kinderen van alle medewerkers en hij was zelfs niet te beroerd voor de jongste bediende koffie te halen. Maar soms, heel af en toe, ontplofte er iets in zijn hoofd. Als een razende stormde hij over de redactie, wees iedereen op zijn fouten – beet een nieuwe kracht toe nu eindelijk zijn rommel op te ruimen en voer tenslotte midden op de werkvloer tegen ons allemaal uit: ‘Het is hier godverdegodver geen kinderopvang! Kunnen jullie dan ook niks zelf?!’ De eerste keer schrokken we daarvan, maar op een gegeven moment hadden we het door: ‘Jaap’, gonsde het over de redactie, ‘heeft zijn geitenyoghurtmoment.’ Niet fraai, maar zoiets kun je iemand nauwelijks kwalijk nemen. Als het geitenyoghurtmoment een uurtje later was gezakt, schuifelde Jaap langs onze bureaus, bood iedereen schoorvoetend zijn excuses aan: ‘sorry, ik had een geitenyoghurtmoment’ en trakteerde ons op roomsoezen.

De geitenyoghurtmomenten van tante Tiny zijn vervelender en gênanter. Tante heeft, zoals ze maar al te graag aan jan en alleman vertelt, last van een prikkelbare darm. Haar flora zijn volkomen uit balans en haar stoelgang gaat geregeld met haar aan de loop. Dat is een pijnlijke aangelegenheid. Laatst zat ik met oom Gerard aan de thee met appeltaart, toen er een oorverdovend geloei van de wc klonk. Alsof er een walvis werd geslacht. ‘Woehoe! Aaaaaaah! Woehoe! Ik keek verschrikt op naar Gerard. Hij gaf een knipoog en fluisterde: ‘Geitenyoghurtmomentje’. Voor een enkeling, eerlijk is eerlijk, pakt het geitenyoghurtmoment juist positief uit. Mijn vieve buurvrouw Joke geniet na de afwas altijd lekker ontspannen, Berdien Stenberg op de stereo, van een geitenyoghurtmomentje voor zichzelf.

Het geitenyoghurtmoment is voor iedereen anders. Dat maakt het zo verbazingwekkend dat zuivelfabrikant Betsie’s het nu – in een pak – in de supermarkt verkoopt: ‘Een pak Betsie’s is een verse ‘eigenwijze’ geiten-yoghurt-moment.’ Wat krijg je dan? Gillende buikkrampen, woedeaanvallen of weldadige rust? En hoe stop je een moment in een pak? Tijd om Betsie’s te bellen.

Hoe kun je een moment opeten?
‘Ja…. Dat is een hele goeie…. Dat is lastig. Het gaat meer om het moment dat u het eet … een lekker geitenyoghurtmomentje nemen.’

Als ik iets koop, wil ik weten wat ik koop, maar het geitenyoghurtmoment is voor iedereen anders.
‘U koopt een beleving en daar hangt u dan zelf uw eigen waarde aan.’

Ik wil gewoon yoghurt, geen beleving waar ik een waarde aan verbind.
‘Dat kan. Het is een kwestie van interpretatie. Ik kan niet voor u bepalen hoe u dat moet valideren.’

Wat is het verschil met geitenyoghurt?
‘Wij hebben er een klein beetje maiszetmeel aan toegevoegd. Daarom mogen wij het geen geitenyoghurt noemen.’

Waarom doet u dat?
‘De geitenyoghurt zoals wij hem maken, heeft de neiging nogal uit te zakken. Dan krijg je een deel heel dik spul en een deel heel dun spul. Om het gemengd te houden in het pak hebben wij er een beetje zetmeel aan toegevoegd.’

Maizena?
‘Het is hetzelfde als maizena, inderdaad.’

U bindt yoghurt, zoals je een te dunne soep bindt met maizena.
‘Bijvoorbeeld, ja.’

Afbeelding: Gábor Adonyi via Pixabay

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant.

Deel dit verhaal