En hup, daar volgt weer een obligate analyse. Op zich niet erg, voor het oppervlakkige denkproces moet ook ruimte zijn, maar waarom moet dat op Radio 4? Ik heb mijn wekkerradio nu juist op de klassieke zender afgesteld om ’s ochtends rustig wakker te worden met een fraaie aria of een fijne sonate. Maar alleen muziek op een muziekzender is kennelijk uit den boze (ik heb mij laten vertellen dat de radiobaasjes vinden dat Radio 4 een te oud publiek trekt. Daar vraag je natuurlijk ook om met die al die moeilijke oude muziek. Dus wisselen ze een mazurka af met een luchtig praatje en een nocturne met dat vermaledijde krantenoverzicht).
Nee dan Radio 1. Als ik eenmaal goed en wel wakker ben en de haartjes zijn gekamd, wil ik weten wat er in de wereld is gebeurd. Het willekeurig koppensnelwerk van een al dan niet bekende Nederlander is mij dan niet genoeg: vertel wat er is gebeurd, haal de correspondenten aan de lijn! Nieuws, nieuws, nieuws! Dat vertellen ze ook heus wel hoor, op de nationale nieuwszender. Maar met mate, want anders zou de luisteraar overvoerd kunnen raken. Om dat te voorkomen, moet er op gezette tijden, u raadt het al, een plaatje worden gedraaid. Gekmakend.
Op muziekzenders wordt teveel gepraat en op praatzenders te veel muziek gedraaid. Nu zegt de grote Nieuwsbaas van de radio dat die muziek wordt gedraaid om de luisteraar de gelegenheid te geven even na te denken over al die ingewikkelde berichtgeving waarmee hij wordt geconfronteerd.
Welke dan precies? Het sportoverzicht? De lollige gesprekjes tussen de presentatoren? Of de live verslagen vanaf locatie over een non- evenement? Laatst stond de verslaggever met zijn zender op zijn rug vanuit een hal met nepsneeuw kond te doen van een cursus off-piste skiën. Hij kwam drie keer terug in de in de uitzending, nieuwswaarde nul. Vrij naar een oude slogan van BNR Nieuwsradio: bespaar me de onzin.
Deel dit verhaal