Deze speech sprak Teun uit bij het 10-jarig bestaan van Tony’s Chocolonely. Potdikkie mensen, tien jaar Tony’s chocolonely. Tien jaar de reep die -of ik … Lees verder
Waar in brood zit passie precies?
U wist het misschien niet maar wij zijn een gepassioneerd volkje. Bij ons is het passie, passie en nog eens passie. Zo veel dat je … Lees verder
Welke slager is wél diervriendelijk?
In de slagerswereld wemelt het van de holle frasen. Vandaag de twee holste: de diervriendelijke en de vegetarische. Die zijn best gek, want de diervriendelijke … Lees verder
Het eerlijke verhaal van Diederik
Heus, zo slecht zijn we niet. Uiteindelijk willen we allemaal het beste. Een natje, een droogje, een huisje, een boompje en eventueel ook een beestje. Niet alleen voor ons zelf, maar ook voor de ander. Kijk maar naar het enorme succes van de dierenvoedselbank, we willen niet alleen onze eigen katten, honden en kanariepietjes verwennen, maar ook die van anonieme anderen.
Dierenliefde – ik ben er zelf niet zo bekend mee, maar op zich juich ik liefde altijd toe – doet het al enige tijd goed. We hebben in ons land zelfs een heuse politieke partij voor mensen bij wie de gevoelens voor de gevederde en harige medewezens overlopen.
De leugens van de voedselindustrie
Wat is reclame? Hoever mag je de waarheid verdraaien? Hoewel het niet netjes is – voor je het weet stinkt het naar eigen roem – wil ik toch even terugkomen op de uitzending van Keuringsdienst van Waarde van donderdag, waaraan ik zelf heb meegewerkt. Die ging over ossenstaartsoepen in zakken, die bij elke supermarkt te krijgen zijn.
Wat bleek? In de soep was geen spoortje ossenstaart te vinden. Niet eens runderstaart. Wat het verschil is? Een os is een gecastreerde stier. Van zijn staart zou de ossenstaartsoep gemaakt moeten worden. Maar ossen hebben we nauwelijks meer. Met enige pijn in het hart wil ik degene die daarop let wel als kniesoor bestempelen.