Zelfscannen in de supermarkt is helemaal niet moeilijk. Elk kind dat de was kan doen, zou het moeten kunnen. Toch zijn er mensen die er niks van bakken. Die niet begrijpen wat het doel is van de hele zelfscanoperatie: zo snel mogelijk met de boodschappen buiten de winkel staan en voorkomen dat je in de rij moet staan.

Het zelfscannen blijkt uitermate populair bij de dooie-akkertjesfiguren

In een ideale wereld heb je rijen voor de kassa (in een echt ideale wereld heb je die natuurlijk niet, maar u begrijpt mij) en stroomt het bij de zelfscanners lekker door. Bliep bliep, betalen met de pinkaart, korte bon en de supermarkt uit. Snel en pijnloos.

Helaas is de wereld niet ideaal. Het zelfscannen blijkt uitermate populair bij de dooie-akkertjesfiguren. Van die types die ook wel eens werken in hippe koffiezaakjes. Die na een bestelling héél rustig, na eerst nog even door de playlist te hebben gescrold om de juiste beat voor de juiste mood te vinden en uitgebreid het weekend door te hebben genomen met een collega of langskomende vriend, je koffie maakt om die ietwat geïrriteerd over de hinderlijke onderbreking van de eigen belangrijke besognes naar je tafel te sloffen.

(Let op: in de meeste koffiezaakjes werken uitermate energieke en klantvriendelijke toppers, dus niet allemaal ingezonden brieven sturen nu).

Alles op het dooie akkertje.

Eén voor één alles scannen

Zo doen de scanbeten het ook. Ze arriveren bij de scanapparaten met een grote kar boodschappen die ze daar tergend langzaam één voor één uithalen en scannen. Bliep na bliep na motherf*cking bliep.

Daarna worden al die boodschappen met dezelfde zelfvoldane air van kan-mij-het-allemaal-schelen-dat-anderen-wachten traag in tassen gedaan. Het zal wel mindful zijn, maar voor de scanpro is het gekmakend.

Intussen wordt de rij almaar langer. Langer dan bij de kassa’s. Niet verwonderlijk, want die jongens en meisjes achter de kassa zijn professionals. In de tijd dat zo’n slome duikelaar één pak sojamelk heeft gescand, heeft een beetje caissière ook nog de kipstuckjes, de hummus en de pot olijven machinaal afgevinkt.

Als je per se wilt dat elk artikel aan het eind van je supermarktbezoek nog langs de scanner gaat, ga dan in de rij voor de kassa staan. Dat is sneller voor jezelf, maar vooral ook voor de klanten die wel weten hoe het moet.

Scannen op niveau is echt niet moeilijk

Terwijl scannen op niveau echt niet moeilijk is. Je gaat de winkel in en haalt je tas tevoorschijn. Met je bonuskaart of telefoon pak je een scanpistool (zo heet dat) en elke keer dat je een artikel uit de schappen haalt, dan scan je het en stop je het meteen in je tas.

Zo ga je al bliepend door de winkel. Je hebt geen mandje of wagentje nodig en als je uiteindelijk bij de uitgang aankomt, dan zit alles al gebliept in je tas. Je hangt het scanpistool in de houder, houdt de bonuskaart of mobiele telefoon tegen de zelfscanner en nadat het bedrag in beeld is verschenen, pin je en ben je klaar. Met de kassabon verlaat je de winkel.

Dat duurt nog geen twee minuten. Als iedereen het zo doet, zijn er geen rijen bij de zelfscanners. Doe dat nou.

Deze column verscheen eerder in de Volkskrant.