In zijn woning in de Amsterdamse Watergraafsmeer ontvangt Teun Hans-Lukas Zuurman van het Nederlands Dagblad. Ze spreken over Teuns ouderlijk huis, dat nogal scheef stond, en de afwezigheid van zijn ouders in zijn jonge jaren. Hij bekent dat hij zich altijd een beetje een buitenbeentje heeft gevoeld. Maar waar Teun in zijn privésfeer conflictmijdend is, zoekt hij in zijn werk juist confrontaties op: ‘Werk en privé scheid ik sterk’.
Lees verderDankzij opruimgoeroe Marie Kondo kocht ik nieuwe kleren
Mijn gezin is volkomen in de ban van Marie Kondo, de Japanse opruimgoeroe over wie Aaf Brandt Corstius vorige week ook al schreef. Na het kijken van één aflevering van de serie van Kondo op Netflix, sloegen de kinderen spontaan aan het vouwen en mijn vrouw en ik aan het opruimen en weggooien.Lees verder
Bij Jinek: Tatoeëer die courgette! Dan is plastic overbodig
Bij Jinek bespreekt Teun het supermarktprobleem van het alles maar willen verpakken in plastic; zelfs de robuuste winterpeen kan blijkbaar niet meer zonder condoompje. En het vreemde: juist de biologische producten gaan in een folietje. De reden? Omdat je anders stiekem je biologische product kan kopen voor de prijs van een niet-biologische.
Lees verderEen uniform staat voor veel, maar niet voor vrijheid
‘Uniform of the free.’ Deze wonderlijke tekst staat op een gebouw langs de ring van Amsterdam. Het is een reclame voor klerenmerk G-star. Elke keer als ik er gezeten op mijn bijrijdersstoel langsrijd, beginnen mijn hersenen te malen: zou de sloganbakker de innerlijke tegenstrijdigheid van zijn boodschap inzien? Of heeft hij het juist zo bedoeld, om verwarring te zaaien, de gedachten en gesprekken op gang te brengen en zich zo te nestelen in mijn hoofd? Die reclamelui zijn niet zo dom als ze eruitzien.Lees verder
Brainwash Talks: Wie is er verantwoordelijk voor het leed in de wereld?
Van lokworst tot vuile spijkerbroek, wie is er nu eigenlijk verantwoordelijk voor het leed in de wereld? Is het A. de consument; B. de producent; C. de supermarkt; of D. de politiek?
Lees verderLijnen, detoxen en stoppen: het heeft allemaal geen zin, mensen
Het was natuurlijk leuk en lekker tijdens die feestdagen, maar nu zitten we met de gebakken peren. Het bovenste knoopje zit te strak, het onderste eigenlijk ook en middenin staat er eentje op springen. En dan die zwembandjes die mijn vrouw geveinsd liefdevol ‘lovehandles’ noemt. Weg ermee! Maar hoe?Lees verder
In een groen hesje naar de supermarkt tegen de btw-verhoging
Dat was goed nieuws van het kabinet: we gaan er volgend jaar vrijwel allemaal op vooruit! Gele hesjes uit en feestvieren, zou je zeggen. In deze krant las ik hoe Rutte en trawanten dat hebben gefikst: ‘Over de hele linie hanteert het kabinet het principe van ‘vergroening’ van het belastingstelsel: de gebruiker betaalt. Consumptie wordt duurder, het inkomen wordt minder belast.’ Vergroening klinkt goed en het principe dat de vervuiler betaalt, klinkt zo mogelijk nog beter.Lees verder
Zouden bedrijven opzettelijk oliedomme fouten maken om zichzelf in de kijker te spelen?
Kent u die van de ‘veraste’ tortilla’s? Dan heeft u, zoals dat tegenwoordig heet, de afgelopen weken onder een steen geleefd, want zowat de hele wereldbevolking van Nederland heeft zich onlangs, afhankelijk van zijn kijk op het leven, vrolijk of woedend gemaakt over tortillagate. Mocht u zo’n bewoner van het ondersteense zijn, dan zal ik de affaire nog even voor u uit de doeken doen.Lees verder
Ben ik inderdaad een oude mopperpot?
Zo in deze donkere dagen voor kerst ben ik gewoon om mijzelf en mijn leven eens goed tegen het licht te houden. Ben ik wie ik wil zijn en ben ik waar ik wil zijn? Dat soort vragen. Vaak kan een gebeurtenis, een gesprek, of een simpele vraag of opmerking een gedachtestroom op gang brengen. Nu ook weer. Lees verder
Ga weg met je Engels
De bediening van het koffiezaakje bij mij in de buurt is sinds enige tijd in handen van een Brit. Hij kijkt verstoord op als ik een ‘koffie verkeerd’ bestel, of als ik om ‘de rekening’ vraag. Hij vindt het vervelend als ik hem niet in zijn moerstaal aanspreek. Hij is tenslotte de koning van het café, ik ben maar een nederige klant die zich moet neerleggen bij zijn nukken en grillen. Andere klanten passen zich makkelijker aan. Het is: ‘the receipt, please’ voor en ‘have a great day!’ na. Ze voelen zich waarschijnlijk heel grootsteeds.
Lees verder