Q-koorts: het gebruik van de q waar die niet hoort

TeunColumns & verhalen

Een grap moeten uitleggen is pijnlijk. Een grap uitleggen vóórdat iemand je zelfs maar vragend aankijkt, is tragisch. Uit alles blijkt dat de verteller zelf ook wel weet dat er weinig te lachen valt. Zoiets is aan de hand bij radioreclames van bedrijven met raar – of moet ik zeggen ‘lekker dwars’ – geschreven namen. Aan het eind hoor je dan iets als ‘ZIGT, met Z I G T’, ‘Kantoor, dat spel je Quantore’, of, ‘Keep, dat is iep met een c ervoor.’ Zelfs de goedbetaalde stemacteur kan de minachting voor deze namenflauwekul niet geheel onderdrukken. Lees verder

Manhattan in Nederland

TeunColumns & verhalen

Als gemeentebestuurder wil je dat je stad op de kaart staat. Wat bestuur je anders? In Apeldoorn is dat dankzij de start van de Giro d’Italia kennelijk gelukt, want de radio meldde onlangs dat die stad weer op de kaart staat. Hele opluchting voor de burgemeester en wethouders, die hierdoor op enige waardering kunnen rekenen. En terecht. Je wilt je best inzetten voor de gemeenschap, maar mag je daar ook alsjeblieft een beetje aanzien voor terugkrijgen? Nou dan. Toch is dergelijke roem van tijdelijke aard. Volgend jaar begint de wielerronde elders en het jaar daarna weer ergens anders en dan heeft niemand het meer over Apeldoorn. Laat staan over het college dat dit festijn mogelijk maakte. Lees verder

Volkstuin | Radiocolumn Vroege Vogels

TeunColumns & verhalen, In de media

Oude vintage rode radio met verspatters via Pixabay

Als de macht van het geld de overhand krijgt, dan gaat het mis. Dan raken minder lucratieve dingen die ook belangrijk zijn op de achtergrond. De zorg, de kunst, de natuur, alles kan worden wegbezuinigd ten gunste van mammon. Want wat is het nu helemaal waard? Ook, of juist, binnen het kapitalisme, moeten we zaken die niet direct geld in het laatje brengen, beschermen.

Lees verder

Leer mensen dan dat sla met rode snijrandjes nog prima is

TeunColumns & verhalen

De voedselindustrie is goed in het oplossen van niet-bestaande problemen. Ooit sprak ik een jonge onderzoeker die voor een groot bedrijf bezig was met het ontwikkelen van een heldere slasaus waarin de kruiden niet naar de bodem zakken maar gelijkmatig door de hele dressing verdeeld blijven. Waar je ook door het glaasje van de sausfles tuurt, overal zie je dezelfde transparante saus met stukjes groen erin. Een knap staaltje vrij zwevende intelligentie. Waarom? Omdat de klant het wil, natuurlijk. Dat is voor voedselproducenten de reden voor alles. En als die klant niet weet dat hij het wil, dan hoort hij het wel van de industrie: jij wíl dit. En verder bek houden.

Lees verder

Alle voedsel is per definitie culinair

TeunColumns & verhalen

Gebruik dure woorden en je kunt je waar duurder verkopen. Het zal niet les 1 uit het marketinghandboek zijn, maar toch wel les 4 of 5. Die waar kun je ook zelf zijn: mevrouw Bucket in de Engelse comedyserie Keeping up Appearances stelt zich altijd voor als mevrouw Bouquet en de presentator van Andere Tijden stelt zich niet voor als Hans Goedkóóp, zoals je dat woord eigenlijk uitspreekt, maar als Hans Góédkoop. Dat klinkt wat minder, nu ja, goedkoop. Lees verder

Open gesprek over voedsel

TeunColumns & verhalen

Openheid is doodeng. Als u informatie over uw bedrijf naar buiten brengt – hoe de arbeidsomstandigheden zijn, hoe u met het milieu omspringt en wat voor spullen (ingrediënten) u in uw producten stopt en hoe u dat doet – dan zouden mensen daarmee wel eens helemaal verkeerd kunnen omspringen. Want u en ik denken weliswaar dat we niet op ons achterhoofd zijn gevallen, de bazen van de organisaties en bedrijven waarover al die cijfers gaan, weten wel beter: wij zijn hartstikke dom. We zijn niet in staat onderzoeken op waarde te schatten en cijfertjes in de juiste context te plaatsen. En omdat wij zo dom zijn, is het beter, zo redeneren zij, om ons nog dommer te houden. Ze houden de boeken gesloten.

Lees verder