Beste Jesse,
Je bent boos en teleurgesteld, en dat snap ik. Het is toch ongelooflijk dat we nu met hetzelfde kabinet zitten opgescheept dat vlak voor de verkiezingen was afgetreden vanwege de toeslagenaffaire? Ja, tuurlijk. Het kabinet had bij die verkiezingen zelfs zetels gewonnen en had dus een mandaat om verder te gaan, maar kom op nou! Zo verandert er toch niets? Nieuwe bestuurscultuur met dezelfde ploeg, maak dat de kat wijs. Zeker als de onbetrouwbare opportunist Mark de boel weer gaat leiden. Die gaat dus gewoon weer onderhandelen met mensen die hem helemaal niet meer moesten. Met Gert-Jan van de ChristenUnie, die het niet geloofwaardig vond ‘als de man die verantwoordelijk is voor die cultuur, het kabinet gaat leiden dat die cultuur juist moet veranderen’. En met Sigrid ‘hier scheiden onze wegen’.
Totaal afhankelijk van Sigrid Kaag
Had ik niet over haar moeten beginnen, Jesse? Te vers? De wonden nog te diep? Juist Sigrid heeft je teleurgesteld. Zij was immers de vrouw die jou en Lilianne het kabinet in zou loodsen. Jullie wilden zó graag meedoen! Vooral jij, bleek uit eerder gepubliceerde gesprekken die je in de ‘Omtzigt, functie elders’-periode met de verkenners had gevoerd. Je was zo makkelijk! De veestapel halveren? Niet per se. Het klimaat? Dat hebben ze in Europa al grotendeels geregeld. En weet je nog dat je bij de formatie in 2017 afhaakte, omdat met de Turkijedeal een ‘morele ondergrens’ zou zijn bereikt? Nu was je niet van plan ‘om het migratievraagstuk op te spelen’. Zelfs met Mark, tegen wie je eerder een motie van wantrouwen had gesteund, wilde je toch weer in zee. Je was een andere Jesse geworden. Een mak lammetje. Een politicus zonder morele ondergrens. Je was tot alles bereid, als je maar mocht regeren.
Alleen moest dat wel met Lilianne van de PvdA. Links zou zich niet uiteen laten spelen. Samen zouden jullie sterker staan. Maar er was een probleem: voor de meerderheid in de kamer waren jullie niet allebei nodig. Dat maakt het lastig om andere partijen te dwingen jullie allebei te accepteren. Nog een probleem: CDA en VVD wilden het niet. En dus was je totaal afhankelijk van Sigrid. Jullie hadden gedrieën met een speld in de vinger geprikt en een bloedverbond getekend. Samen tot het bittere eind. En nu had die verdomde D66-voorvrouw jullie verraden. Ze zag dat ze jullie er niet door kreeg bij de rest en ze koos eieren voor haar geld. Fraai? Nee. Begrijpelijk? Ook.
Teleurgesteld
Jesse, ik snap dat je boos en teleurgesteld bent. Maar kijk ook even naar jezelf. Wat ben jij slecht in formeren. Je hebt twee formaties op rij verklungeld! Die linkse samenwerking ná de verkiezingen was natuurlijk niet handig, hè? Al was het maar omdat GroenLinks-stemmers het niet hadden zien aankomen. Ga of samen de verkiezingen in – fuseer voor mijn part – of ga je eigen weg. Met het niet loslaten bereikte je niets. Als je het slimmer had gespeeld – bij de Algemene Politieke Beschouwingen was je lekker bezig – was je nu klimaatminister en had je het kabinet een stuk progressiever kunnen maken. Daar hadden het land, je partij en je kiezers meer aan gehad. Aan langs de zijlijn zwelgen in het eigen gelijk, heeft niemand wat.
Beste Jesse, ik ben teleurgesteld.
Deel dit bericht
