Met enthousiaste slogans over het eigen duurzaamheidsbeleid stelt Esprit zich op als een kind dat een slecht cijfer aan zijn ouders probeert te verkopen als een goed resultaat.
Lees verderLaten we de mensen met echte allergieën serieus nemen
Even over voedselallergie en coeliakie. En dan niet over die mensen die allemaal beweren ‘niet tegen gluten te kunnen’, zonder dat ze dat ooit hebben laten onderzoeken. Waarom ze er nooit mee naar de dokter zijn geweest? ‘Ik voelde mij gewoon altijd enorm opgeblazen nadat ik gluten at. Nu ik ermee ben gestopt, voel ik mij veel beter.’Lees verder
Voer de Nutri-score in, weg met de nepkeurmerken!
Het blijft gezeur met die keurmerken. Vorige week maakte Milieu Centraal – na een onderzoek in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit – bekend welke goedgedragstickertjes we serieus moeten nemen en welke niet. Handig dat deze instantie ons probeert te helpen, want met bijna honderd keurmerken voor duurzame, eerlijke en verantwoorde voeding ben je al snel het spoor bijster. Enkele jaren geleden besloot het ministerie om een paar keurmerken tot topkeurmerken uit te roepen. Alleen die zouden echt goed zijn. Alle anderen zijn niet transparant of streng genoeg of controleren onvoldoende.Lees verder
De onbekende bekenden spelen een belangrijke rol in ons leven
Op station Amsterdam Amstel werkte een oudere man. Misschien werkt hij er nog en is hij even weg. Dat zou kunnen. Hij verkocht koffie, thee gevulde koeken en andere versnaperingen bij de Kiosk op spoor 4. Het winkeltje is altijd druk. Er staan permanent twee rijen die vakkundig worden weggewerkt. De klanten verschijnen goed voorbereid aan de kassa -ze weten wat ze willen hebben, ratelen dat zonder een enkel detail achterwege te laten (‘latte zonder deksel en een gevulde koek’) en hebben de pas in de aanslag.Lees verder
Op Lindanieuws.nl: onrijpe aardbeien en grootmoeders
Maandblad Linda staat deze maand (nummer 175) in het teken van eten: Eten is het nieuwe roken. Het blad belde met Teun om meer te weten te komen over de manieren waarop de voedingsindustrie consumenten in de maling neemt. Hij vertelt over trucjes met vlees, suiker, grootmoeders en onrijpe aardbeien.
Lees verderDe huistelefoon ging, ik voelde meteen nattigheid
De huistelefoon ging. Voor jongere lezers: dat is een telefoon die het alleen in je eigen huis doet. Wat het voordeel daarvan is en waarom ik zo’n ding heb? Geen idee eigenlijk. Aan de andere kant van de lijn klonk een opgewekte jonge vrouwenstem: ‘Bent u meneer T.G van de Keuken?’ ‘Ja.’ Ik voelde meteen nattigheid.
Telemarketing
‘Dan mag ik u een heel mooie aanbieding doen!’ De dame leek zelf behoorlijk onder de indruk van het geweldige buitenkansje dat zij mij zomaar kon bieden. Ze wilde mij een abonnement voor een krant verkopen: ‘En het is geheel vrijblijvend hè? Als u er na vier weken toch niet mee wilt doorgaan, dan kunt u er zonder verplichtingen vanaf.’ ‘Ik heb eigenlijk geen belangstelling.’ Lees verder
In Nederlands Dagblad: Ik ben conflictmijdend
In zijn woning in de Amsterdamse Watergraafsmeer ontvangt Teun Hans-Lukas Zuurman van het Nederlands Dagblad. Ze spreken over Teuns ouderlijk huis, dat nogal scheef stond, en de afwezigheid van zijn ouders in zijn jonge jaren. Hij bekent dat hij zich altijd een beetje een buitenbeentje heeft gevoeld. Maar waar Teun in zijn privésfeer conflictmijdend is, zoekt hij in zijn werk juist confrontaties op: ‘Werk en privé scheid ik sterk’.
Lees verderDankzij opruimgoeroe Marie Kondo kocht ik nieuwe kleren
Mijn gezin is volkomen in de ban van Marie Kondo, de Japanse opruimgoeroe over wie Aaf Brandt Corstius vorige week ook al schreef. Na het kijken van één aflevering van de serie van Kondo op Netflix, sloegen de kinderen spontaan aan het vouwen en mijn vrouw en ik aan het opruimen en weggooien.Lees verder
Bij Jinek: Tatoeëer die courgette! Dan is plastic overbodig
Bij Jinek bespreekt Teun het supermarktprobleem van het alles maar willen verpakken in plastic; zelfs de robuuste winterpeen kan blijkbaar niet meer zonder condoompje. En het vreemde: juist de biologische producten gaan in een folietje. De reden? Omdat je anders stiekem je biologische product kan kopen voor de prijs van een niet-biologische.
Lees verderEen uniform staat voor veel, maar niet voor vrijheid
‘Uniform of the free.’ Deze wonderlijke tekst staat op een gebouw langs de ring van Amsterdam. Het is een reclame voor klerenmerk G-star. Elke keer als ik er gezeten op mijn bijrijdersstoel langsrijd, beginnen mijn hersenen te malen: zou de sloganbakker de innerlijke tegenstrijdigheid van zijn boodschap inzien? Of heeft hij het juist zo bedoeld, om verwarring te zaaien, de gedachten en gesprekken op gang te brengen en zich zo te nestelen in mijn hoofd? Die reclamelui zijn niet zo dom als ze eruitzien.Lees verder